لوامع صاحبقرانی جلد 3

و حديث موثق كالصحيح سماعه نيز به همين مضمون است و جمعى از علما مخير مى‏دانند ميان برهنه نماز كردن و در جامه نجس نماز كردن و اين قول بهتر است من حيث الجمع بين الاخبار اگر چه احوط آنست كه دو نماز بكند يكى برهنه و يكى در جامه نجس با امكان برهنه نماز كردن و اگر هوا سرد باشد و خوف بيمارى داشته باشد احوط آن است كه در جامه نجس نماز كند و بعد از آن كه باب رسد قضايا اعاده كند.

(و سأل علىّ بن جعفر اخاه موسى بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) عن رجل عريان و حضرت الصّلاة فاصاب ثوبا نصفه دم او كلّه دم يصلّى فيه او يصلّى عريانا قال ان وجد ماء غسله و ان لم يجد ماء صلّى فيه و لم يصلّ عريانا)(1)

و به اسانيد صحيحه منقولست از على بن جعفر كه گفت سؤال كردم از برادرم حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) از شخصى كه برهنه باشد و وقت نماز شود و جامه داشته باشد كه نصف آن خون آلوده باشد يا همه خونين باشد در آن جامه نماز مى‏كند يا برهنه حضرت فرمودند كه اگر آب را بيابد بشويد و اگر آب بهم نرسد در آن جامه نماز مى‏كند و برهنه نماز نمى‏كند يعنى بهتر آنست كه در آن جامه نماز كند يا در صورت خوف مرض و اللَّه تعالى يعلم.

(و كتب صفوان بن يحيى إلى ابى الحسن (صلوات اللَّه عليه) يساله عن الرّجل معه ثوبان فاصاب احدهما بول و لم يدر أيّهما هو و حضرت الصّلاة و خاف فوتها و ليس عنده ماء كيف يصنع قال يصلّى فيهما جميعا قال مصنّف هذا الكتاب رحمه اللَّه يعنى على الانفراد)(2)

و بسند حسن كالصحيح منقول است از صفوان كه گفت عرضه نوشتم به خدمت حضرت ابو الحسن (صلوات اللَّه عليه) و عرض نمودم كه هر گاه شخصى دو جامه‏