لوامع صاحبقرانی جلد 3

نماز كردن در مو و كرك هر حيوانى كه گوشت آن را توان خورد و اگر پشم و مو و كرك و پوست حيوانى باشد كه گوشت آن را نتوان خورد و حرام باشد و خواهى كه نماز كنى آن جامه را بكن و نماز كن مثل سنجاب و سمّور يا فنك و فنك حيوانيست كه پوست آن بسيار نفيس مى‏باشد و بالطبع از جهت مزاجهاى حارّه و بارده هر دو مناسب است و حقيقتش ظاهر نيست و از بعضى تجار شنيدم كه قاقم است و عبارت فقه رضوى (صلوات اللَّه عليه) اينست كه بدان رحمك اللَّه كه هر چه از زمين روييده است باكى نيست پوشيدن آن و نماز كردن در آن مثل علف و برگ و هر چه گوشت آن حلال باشد در پوست آن نماز مى‏توان كرد اگر آن حيوان را ذبح كرده باشند و بسم اللَّه گفته باشند و هم چنين در پشم آن و مو و كرك و پر و استخوان آن نماز مى‏توان كردن خواه از زنده و خواه از مرده كنده باشند اگر حلال گوشت باشد باكى نيست و جايز نيست نماز كردن در پوست حيوانى كه گوشت او حرام باشد مثل سنجاب و فنك و سمّور و حواصل و در موضعى ديگر قريب به عبارت متن است.

(و قد روى فى ذلك رخص و إيّاك ان تصلّى فى ثعلب و لا فى الثّوب الّذى يليه من تحته و فوقه)(1)

و اين عبارت فقه رضويست و بتحقيق كه از ائمه هدى (صلوات اللَّه عليهم) روايات وارد شده است در سمور و سنجاب و فنك پس اگر كسى در حالت ضرورت يا مطلقا در آن نماز كند صحيح است و اولى تركست و زنهار كه نماز مكن در پوستينى كه از پوست روباه باشد و هم چنين نماز مكن در جامه كه در زير آن پوشيده باشى يا بالاى آن كه مبادا موى روباه به آن جامه چسبيده باشد و ديده نشود.

بدان كه احاديث صحيحه و كالصحيحه وارد شده است در نهى از پوشيدن پوست و وبر و موى حيواناتى كه گوشت آنها را نخورند و در خصوص‏