لوامع صاحبقرانی جلد 3

گفت فداى تو گردم اين خز در بلاد ما مى‏باشد و سگ آبى است كه از آب بيرون مى‏آيد حضرت فرمودند كه اگر از آب بيرون آيد زنده مى‏ماند آن مرد گفت نه حضرت فرمودند كه باكى نيست.

و مرويست از عبد اللَّه بن ابى يعفور كه من نزد حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) بودم كه داخل شد بر آن حضرت شخصى از خز فروشان و عرض نمود كه فداى تو گردم چه مى‏فرماييد در نماز در خز حضرت فرمودند كه باكى نيست نماز مى‏توان كرد آن مرد گفت فداى تو گردم مرده است و پوست ميته را نماز نمى‏توان كرد و اين كار من است و خوب مطلعم بر احوال آن حضرت فرمودند كه احوال آن را من بهتر مى‏دانم آن مرد گفت اين كار منست و هيچ كس بهتر از من نمى‏داند حضرت تبسّم فرمودند و فرمودند كه تو مى‏گويى كه اين حيوانى است كه از آب بيرون مى‏آيد يا در آب آن را صيد مى‏كنند و چون از آب جدا مى‏شود مى‏ميرد آن مرد گفت چنين است فداى تو گردم پس حضرت فرمودند كه ديگر مى‏گويى كه اين حيوانيست كه چهار دست و پا دارد و حكم ماهى ندارد كه ذكاتش بيرون آوردن از آب باشد آن مرد گفت آرى و اللَّه چنين بخاطر مى‏رسد حضرت فرمودند كه چنانكه حق سبحانه و تعالى ماهى را حلال كرده است و كشتن آن را باين نحو مقرر ساخته است كه او را از آب بيرون آورند هم چنين خز را نيز مقرر فرموده است كه ذكات آن بيرون آمدن يا بيرون آوردن از آب باشد و حلال باشد نماز كردن در پوست و موى او.

و منقولست در صحيح از سعد بن سعد كه از حضرت امام رضا (صلوات اللَّه عليه) سؤال كردم از پوست خز حضرت فرمودند كه ما خز مى‏پوشيم و اشاره فرمودند به خزى كه پوشيده بودند عرض نمودم كه فداى تو گردم آن چه شما پوشيده‏ايد كركست و بنده از پوست آن سؤال مى‏كنم حضرت فرمودند كه‏