لوامع صاحبقرانی جلد 3

و از احاديث صحيحه ظاهر مى‏شود كه ردا افضل است از عمامه پس اگر يك گز كرباس باشد و عمامه شود يا ردا بهتر آنست كه آن را ردا كند و اگر تواند كه از كنار آن عمامه ردا را در آورد بهتر است.

(و روى عمّار السّاباطىّ عن ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) انّه قال من خرج فى سفر فلم يدر العمامة تحت حنكه فاصابه الم لا دواء له فلا يلومنّ منّ الّا نفسه)(1)

و بسند موثق از عمار ساباطى و ساباط از قراى مداين است منقولست كه حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه هر كه از خانه خود بيرون رود بقصد سفر و عمامه را بر زير حنك نگرداند و المى به او رسد كه دوا نداشته باشد پس ملامت نكند مگر خود را پس اين سنت ديگر است كه اگر كسى عمامه‏اش با حنك باشد فبها و الّا حنك مى‏گذارد و از خانه بيرون مى‏آيد.

(و قال الصّادق (صلوات اللَّه عليه) ضمنت لمن خرج من بيته معتمّا ان يرجع إليهم سالما)(2)

و منقول است از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه من ضامنم بحسب وعده الهى كسى را كه از خانه خود بيرون رود با عمامه و در بعضى از نسخ هست تحت حنكه يعنى با تحت الحنك كه سلامت بسوى اهل خانه بر گردد.

و برقى روايت كرده است كالصحيح از ابراهيم بن عبد الحميد كه حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه من ضامنم كه هر كه به سفرى رود با عمامه با تحت الحنك كه محفوظ باشد از سه بلا از آن كه دزد مالش را ببرد و از آن كه غرق شود و از آن كه بسوزد.

و در حديث كالصحيح از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه هر كه از خانه خود بيرون آيد با عمامه با تحت الحنك و قصد سفرى داشته باشد نرسد