لوامع صاحبقرانی جلد 3

بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) انّهما سألاه عن الرّجل و المرأة يختضبان أ يصلّيان و هما مختضبان بالحنّاء و الوسمة فقال اذا ابرزوا الفم و المنخر فلا باس)(1)

و مرويست به اسانيد صحيحه از على بن جعفر و بسند صحيح از على بن يقطين كه سؤال كردند هر دو از حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) از مرد و زن كه خضاب كنند به حنا يا وسمه آيا با خضاب نماز مى‏توانند كرد پس حضرت فرمودند كه اگر ظاهر سازند ايشان يعنى مردان و زنان و در تهذيب اذا ابرزا وارد است يعنى مرد و زن و اين اصح و اظهر است هر گاه ظاهر سازند دهن و بينى را تا قرائت توانند كرد يا خوب قرائت توانند كرد باكى نيست.

و در حديث حسن از حضرت امام رضا (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه از آن حضرت سؤال كردند كه آيا مرد خضاب بسته نماز مى‏تواند كرد هر گاه با طهر باشد حضرت فرمودند كه بلى و ظاهرا مراد از طهر طهارت از حدث و خبث باشد چنانكه گذشت.

و در حديث كالصحيح منقولست كه از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) پرسيدند كه چه وجه دارد كه جايز نيست مرد را كه نماز كند و بر شارب او حنا باشد حضرت فرمودند كه هر گاه خرقه بسته باشند نمى‏تواند قرآن و دعا را خواندن و در اين صورت حرام خواهد بود يا خوب نمى‏تواند خواند و در اين صورت مكروه خواهد بود پس احتياط در تركست مطلقا.

(و سال محمّد بن مسلم ابا جعفر (صلوات اللَّه عليه) عن الرّجل يصلّي و لا يخرج يديه من ثوبه فقال ان اخرج يديه فحسن و ان لم يخرج يديه فلا باس)(2)

و شيخ طوسى در صحيح روايت كرده است از محمد كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) از شخصى كه‏