لوامع صاحبقرانی جلد 3

و به سبب اختصار مجمل شده است و حميرى گفت كه در عريضه نوشتم به خدمت حضرت صاحب الامر (صلوات اللَّه عليه) كه آيا خاك آن حضرت را با ميّت در قبر مى‏توان گذاشت حضرت در فرمان همايون نوشتند و من خواندم و از آنجا نوشتم كه فرموده بودند كه با ميّت در قبر مى‏توان گذاشت و مخلوط به كافور حنوط نيز مى‏توان كرد ان شاء اللَّه.

و بسند قوى از حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند كه ناچار است شيعيان ما را از چهار چيز يكى سجاده از جهت موضع پيشانى كه بر آنجا سجده كنند و مراد مهر است از خاك آن حضرت على الظاهر دويم انگشترى كه در دست كنند سيم مسواكى كه به آن مسواك كنند چهارم تسبيحى از خاك قبر حضرت امام حسين بن على (صلوات اللَّه عليه) كه سى و سه دانه داشته باشد كه هر گاه بذكر الهى آن را بگردانند بعدد هر دانه كه بگردد چهل حسنه در نامه عمل او نوشته شود و اگر سهوا بگرداند به عبث و بازى با تسبيح چنانكه داب عوام است بعدد هر دانه بيست حسنه در عمل او بنويسند.

و از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقول است كه هر كه تسبيحى از خاك حضرت امام حسين (صلوات اللَّه عليه) بسازد اگر تسبيح به او كند فبها و اگر او تسبيح نكند تسبيح در دست او تسبيح كند و اگر سهوا آن را بگرداند در نامه عمل او تسبيح نوشته مى‏شود و اگر متذكر باشد و تسبيح گويد و ذكر الهى كند بعدد هر دانه چهل تسبيح در نامه عملش نوشته مى‏شود و باز از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه هر كه از خاك آن حضرت يك تسبيح بكند حق سبحانه و تعالى بعدد هر تسبيحى چهار صد حسنه در نامه عملش بنويسد و چهار صد گناه محو كند و چهار صد حاجت او را بر آورد و چهار صد درجه او را بلند كند و مى‏بايد كه ريسمان اين تسبيح كبود باشد و سى و چهار دانه باشد