لوامع صاحبقرانی جلد 3

اذا كان من قطن او كتان)(1)

و در فقه رضوى و رساله على مذكور است كه اگر زمين گرم باشد و ترسى كه پيشانى تو بسوزد يا شب تارى بوده باشد و از عقرب ترسى يا خارى كه سبب آزار تو شود باكى نيست كه سجده كنى بر آستين خود هر گاه آستين از پنبه باشد يا كتان و بر اين مضمون نيز احاديث بسيار وارد شده است.

از آن جمله در حديث صحيح از قاسم بن فضيل منقولست كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام ابى الحسن على بن موسى الرضا (صلوات اللَّه عليهما) كه فداى تو گردم مى‏تواند كه شخصى سجده كند بر آستين خود به سبب آزار گرما و سرما حضرت فرمودند كه باكى نيست.

و در حسن كالصحيح منقولست از عيينه كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه داخل مى‏شوم در مسجد در روزى كه بسيار گرم است و مشكل است سجده كردنم بر سنگ ريزه كه در نهايت گرمى است جامه خود را پهن مى‏كنم و بر آن سجده مى‏كنم حضرت فرمودند كه باكى نيست و احاديث كالصحيح بسيار بر اين مضمون وارد شده است و غالب اوقات پوشش صحابه حضرات پنبه بود يا كتان بنا بر اين اكثر علما حمل كرده‏اند جواز سجده را بر قطن يا كتان با امكان و از اخبار بسيار ظاهر مى‏شود كه قطن و كتان واسطه‏ايست در ميان ما يسجد عليه و ما لا يسجد عليه كه در حالت ضرورت اين هر دو مقدمند بر غير و حمل بر ضرورت كرده‏اند اخبارى را كه وارد شده است بر جواز مطلقا بدون قيد ضرورت.

مثل حديث كالصحيح داود صرمى كه گفت سؤال كردم از حضرت امام على نقى (صلوات اللَّه عليه) كه آيا جايز است سجده كردن بر كتان و قطن بدون تقيه حضرت فرمودند كه جايز است.