لوامع صاحبقرانی جلد 3

است و حرم قبله اهل عالم است و شيخ طوسى و شيخ طبرسى نقل اجماع كرده‏اند بر اين قول.

(و سال المفضّل بن عمر ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن التّحريف لأصحابنا ذات اليسار عن القبلة و عن السّبب فيه فقال انّ الحجر الاسود لمّا انزل به من الجنّة و وضع فى موضعه جعل انصاب الحرم من حيث لحقه النّور نور الحجر فهو عن يمين الكعبة اربعة اميال و عن يسارها ثمانية اميال كلّه اثنا عشر ميلا فاذا انحرف الانسان ذات اليمين خرج عن حدّ القبلة لقلّة انصاب الحرم و اذا انحرف الانسان ذات اليسار لم يكن خارجا عن حدّ القبلة)(1)

و بطرق قويه از مفضّل منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از انحرافى كه شيعيان ما مى‏كنند به جانب چپ از قبله وجهش چيست و چه سبب دارد حضرت فرمودند كه چون حق سبحانه و تعالى حجر الاسود را از بهشت بدنيا فرستادند و در جاى خود گذاشتند علامات حرم را نصب كرد حضرت آدم از آنجايى كه نور حجر الاسود به آن جا رسيد و نور از جانب راست كعبه به چهار ميل رسيده بود و از جانب چپ بهشت ميل رسيده بود كه مجموع دوازده ميل باشد كه مقدار حرمست كه چهار فرسخ در طولست و چهار فرسخ در عرض پس اگر اندك انحرافى در اين بلاد واقع شود به جانب دست راست نماز گذارنده از حد قبله كه آن حرمست بيرون مى‏رود و چون منتهاى حرم كمتر است از طرف يمين و اگر اندك انحرافى از دست چپ واقع شود از حد قبله بيرون نمى‏رود.

و مؤيد اين حديثست حديث قوى كلينى كه به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) عرض نمودند كه از چه وجه در نماز ميل به جانب دست‏