لوامع صاحبقرانی جلد 3

كرامت فرمايد كه همه آن اعمال مبرور و مقبول باشد و صديق كسى است كه هميشه راست گفته باشد يا تصديق انبياء كرده باشد گفتم زياده كن مرا از فوايد خود تا حق سبحانه و تعالى ترا رحمت كناد گفت بنويس بعد از بسمله كه شنيدم از حضرت رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه مى‏فرمودند كه هر كه بيست سال اذان بگويد للَّه چنانكه گذشت مبعوث كند او را حق سبحانه و تعالى در روز قيامت و او را از نور مثل وزن آسمان بوده باشد و اين از بابت تشبيه معقول است به محسوس گفتم زياده كن مرا از علوم خود تا حق سبحانه و تعالى ترا رحمت كناد گفت بنويس بعد از بسمله كه شنيدم از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه مى‏فرمودند كه هر كه ده سال اذان بگويد حق سبحانه و تعالى او را ساكن سازد با حضرت ابراهيم دوست خدا در قبّه كه حق سبحانه و تعالى از جهت او مقرّر فرموده است يا در درجه آن حضرت يعنى در قبّه مثل آن قبّه يا درجه مثل آن درجه و ظاهرا مشاركت در قبّه لازم ندارد مشاركت در نعمتها را و ممكن است كه در نعمتهاى ظاهرى موافق باشند و آن حضرت در نعمتهاى باطنى زيادتى داشته باشد و مستبعد نيست تساوى مطلق هر گاه مؤذن خالص باشد و هر كه در يك فعل با اخلاص است در همه افعال خالص است چنانكه مجربست و چنين كسى رتبه‏اش عظيم است و ترديد از راويست كه نمى‏داند قبّته گفت يا فى درجته.

گفتم زياده كن مرا از احاديثى كه شنيده تا حق سبحانه و تعالى ترا رحمت كناد گفت بنويس بعد از بسمله كه شنيدم از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه هر كه يك سال اذان بگويد حق سبحانه و تعالى او را مبعوث كنند در روز قيامت و همه گناهان او را آمرزيده باشد هر چند بسيار باشد و اگر چه به سنگينى كوه احد باشد.