لوامع صاحبقرانی جلد 3

(صلوات اللَّه عليه) فوت شده تا آن كه آفتاب فرو رفت و چون حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بيدار شدند ديدند كه حضرت امير المؤمنين گريانست و چون سبب گريه را پرسيدند حضرت فرمودند كه نماز عصر را نكرده بودم و بيدار كردن شما را جايز نمى‏دانستم و الحال آفتاب فرو رفته است پس حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) گفتند كه خداوندا چون على در فرمان بردارى تو و فرمان بردارى رسول تو بود تا نماز از او فوت شد آفتاب را از جهت او برگردان اسماء گفت كه و اللَّه كه آفتاب را ديدم كه فرو رفته بود و به سبب دعاى حضرت طالع شد بعد از غروب و نماند كوهى و نه زمينى مگر آن كه آفتاب بر او تابيد تا حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) برخاستند و وضو ساختند و نماز گذاردند پس آفتاب فرو رفت و ممكن است كه حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) نماز را به ايما كرده باشند يا آن كه چون تا ذهاب حمره مشرقيه وقت اضطراريست نماز آن حضرت فوت نشده باشد و از وقت فضيلت گذشته باشد و در روايت معتبره وارد است كه رد شمس در مدينه مشرفه در مسجد فضيخ شد و خواهد آمد در فضل مساجد و طحاوى ذكر كرده است بدو سند صحيح كه در صهبا واقع شد قرب خيبر و صدوق نيز بسند معتبر روايت كرده است كه در صهبا واقع شد.

و در حديث كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) روايت كرده است كه علّت تاخير حضرت نماز عصر را اين بود كه چون آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) از نماز ظهر فارغ شدند كلّه سر آدمى با آن حضرت به سخن آمد و گفت كه من پادشاهى بودم و احوال بسيار از حالات خود به آن حضرت عرض نمود تا آن كه چون حكايت او تمام شد حضرت نماز عصر را