لوامع صاحبقرانی جلد 3

ابواب حج و در اينجا استطرادا مذكور شد.

(و فى خبر اخر قال الصّادق (صلوات اللَّه عليه) ليس على المرأة اذان و لا اقامة اذا سمعت اذان القبيلة و يكفيها الشّهادتان و لكن اذا اذّنت و اقامت فهو افضل)(1)

و در حديث ديگر از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقول است كه بر زنان اذان و اقامه نيست هر گاه اذان قبيله را بشنود بان اكتفا مى‏كند و كافيست زنان را شهادتان و ليكن اگر اذان و اقامه بگويد افضل است دغدغه در اين نيست كه متلقى نشده است از شارع كه زنان اذان اعلام بر مناره و امثال آن بگويند و دغدغه نيست در آن كه در خانه خود از جهت خود اذان و اقامه مى‏توانند گفت و اگر جمعى باشند در جائى كه مردان محرم باشند يا زنان باشند و بس ظاهرا اذان اعلام از جهت ايشان تواند گفت چنانكه ظاهر مى‏شود از اطلاق اخبار.

و در حديث صحيح از جميل منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه آيا بر زنان اذان و اقامه هست يعنى لازمست حضرت فرمودند كه نه.

و در حديث صحيح از زراره منقولست كه گفت به خدمت حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) عرض نمودم كه آيا بر زنان اذان هست فرمودند كه هر گاه شهادتين را بگويند بس است ايشان را.

و در حديث صحيح منقولست از عبد اللَّه كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه زن اذان نماز مى‏گويد حضرت فرمودند كه خوبست اگر بگويد و اگر تكبير و شهادتين را بگويد او را كافى است و در حديث موثق كالصحيح از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند كه اقامه زنان آن است كه به تكبير و شهادتين را بگويند.