لوامع صاحبقرانی جلد 3

به سبب ترك واجبات مستحق عقوبات الهى شده باشد تفضلا از او سؤال نخواهند كرد و ممكن است كه مراد عدم سؤال از نوافل باشد در صلاة و صوم چون واجبات ديگر نادر است و گاه گاهى واجب مى‏شود هر چند احاديث بسيار در مذمّت تارك سنن وارد شده است و خواهد آمد و ليكن به سبب ترك آن از ثوابها عظيمه خود را محروم ساخته است و مستحق عقوبات الهى نشده است مگر آن كه استخفاف كند به نوافل و ترك آنها را سهل داند كه در آن صورت به سبب استخفاف مستحق عقوبت مى‏شود.

(و روى عن عائذ الاحمسىّ انّه قال دخلت على ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) و انا اريد ان اساله عن الصّلاة فبدانى فقال اذا لقيت اللَّه عزّ و جل بالصّلوات الخمس لم يسالك عمّا سواهنّ)(1)

و مرويست بسند صحيح از عائذ و او صاحب كتاب معتمد است كه گفت داخل شدم بر حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) و مى‏خواستم كه سؤال كنم از آن حضرت از نماز يعنى نمازهاى سنت كه بسيار بود كه بخواب مى‏رفتم و نماز شب نمى‏كردم و مى‏ترسيدم كه مبادا مستحق عقوبات الهى باشم و در راه نيز با رفقا مى‏گفتم كه مسأله مى‏خواهم از حضرت بپرسم كه شايد سبب فرج همه باشد چنانكه در اخبار كالصحيحه ديگر از او وارد شده است پس حضرت از روى اعجاز فرمودند بى‏آن كه من از آن حضرت سؤال كنم كه هر گاه نمازهاى پنجگانه را كرده باشى با شرايط در روز قيامت كه حق سبحانه و تعالى حساب خلايق خواهد فرمود ترا سؤال نخواهد كرد از نمازهاى ديگر يعنى مستحبات يا اعم از واجبات ديگر و مستحبات از صلوات يا اعم از ساير عبادات تفضلا چنانكه ظاهر جوابست هر چند سؤال از مستحبات فقط بود و ظاهرا غرض از مبهم بودن آنست كه آدمى در ميان خوف و رجا باشد و اعتماد [به خوبيهاى خود