لوامع صاحبقرانی جلد 3

و حديثى نديده‏ام كه مراد از مسكر مايع بالاصاله است «هر» چند جمعى گفته‏اند و در حوض كوثر بر من وارد نخواهد شد نه و اللَّه و ممكن است كه مراد قبل از شفاعت يا رحمت الهى باشد و مراد اين باشد كه تارك الصلاة و شارب الخمر هر چند اعمال خير بسيار كرده باشند مستحق دخول جنت نيستند تا عذاب جهنم را نكشند و عدم استحقاق منافات ندارد كه به تفضّل يا به شفاعت مستحق دخول جنت شود و اللَّه تعالى يعلم و قريب باين حديث من حيث اللفظ و همين اين معنى روايت كرده است كلينى در حسن كالصحيح از آن حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم).

(و قال الصّادق (صلوات اللَّه عليه) انّ شفاعتنا لا تنال مستخفّا بالصّلاة)(1)

و بسند صحيح از حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) منقول است كه فرمودند كه چون پدرم نزديك شد به رفتن از دار دنيا بمن گفت كه اى فرزند شفاعت ما نمى‏رسد به كسى كه نماز را سبك داند يا سبك كند و اين نيز محمول است بر آن كه قطع نظر از رحمت الهى مستحق شفاعت ما نيست پس ممكن است كه حق سبحانه و تعالى بر او رحمت كند و ببخشايد يا رحمت كند و رخصت دهد ائمه معصومين (صلوات اللَّه عليهم) را در شفاعت و اين تاويلات بنا بر آنست كه متواتر است از حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه فرمودند كه شفاعت خود را ذخيره كرده‏ام از جهت اصحاب كبائر از امّتم و اگر چه ممكن است كه آن عام مخصّص باشد باين اخبار و ليكن به سعت رحمت الهى تعالى شانه أنسب است تاويل اول و اللَّه تعالى يعلم.

(و قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) من اتّقى على ثوبه فى صلاته فليس للَّه اكتسى)(2)

و منقولست كه آن حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه هر كه ملاحظه تضييع جامه كند در نمازش به آن كه بر خاك نماز نكند