لوامع صاحبقرانی جلد 3

در وقت خود كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه بيان فرمائيد نمازهايى را كه حق سبحانه و تعالى بر عالميان واجب گردانيده است در قرآن مجيد چنانكه لفظ فرض را بر آن اطلاق مى‏كنند و نمازهاى غير پنجگانه را حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بيان فرمودند يا غرض نمازهاى شبانه روزى باشد پس حضرت فرمودند كه پنج نماز است كه حق سبحانه و تعالى واجب گردانيده است در شبانه رور زراره گفت عرض نمودم كه آيا حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد نام برده است و بيان فرموده است آن پنج نماز را حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه بلى خداوند بزرگوار عظيم الشأن به حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) خطاب فرموده است و امّت به تبعيت آن حضرت داخلند در خطاب الهى كه اقامت كن و به پاى دار و به جا آور نماز را از ابتداى دلوك آفتاب تا منتهاى تاريكى شب و دلوك آفتاب زوال آنست از دايره نصف النهار كه ميان حقيقى مشرق و مغرب اعتدال است يا وسط مشرق و مغرب هر روز و فرقى نيست و وسط هر دو يكى است پس وقت چهار نماز ظاهر شد چون حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) در اين وقت نماز ظهر و عصر و مغرب و عشار را واقع ساختند پس گويا كه حق سبحانه بيان فرمود و نام برد و وقت آن را مقرر ساخت و چون فعل حضرت بمنزله بيان الهى است، و غسق شب نصف شبست پس ظاهر شد كه وقت ظهرين از زوال است تا غروب و وقت عشائين از غروبست تا نصف شب پس حق سبحانه و تعالى فرمود كه به پاى دار قرآن صبح را يعنى نماز صبح را و از اين نماز تعبير فرمود بلفظ قرآن تا دلالت كند بر آن كه در نماز صبح خواندن قرآن بيشتر از نمازهاى ديگر در كار است.

لهذا سنت است كه سوره‏هاى دراز را در آن بخوانند و اين از قبيل مجاز