لطفا منتظر باشید ...
خطبه 190-در سفارش به ياران خود
درباره اداى نماز و زكوه مردم نگهبان امر نماز بوده، و آن را به هنگام گذارده و بسيارش بجاى آوريد و بواسطه آن به خدا نزديك شويد، زيرا نماز فريضه ايست كه وقتش معين و بر مومنين نوشته شده، آيا پاسخ دوزخيان را نمى شنويد، هنگامى كه از آنان پرسند شما را چه به دوزخ افكند گويند ما نماز نمى گذارديم و اين نماز گناهان را همانند برگ از درخت ريخته، و همچون بندها رها كننده است، رسول خدا (ص) نماز را به چشمه آبى گرم تشبيه فرموده، كه بر در خانه مردى روان باشد و او هر شبانه روزى پنج بار خويشتن را در آن بشويد و چنين كس را نشايد كه چركى بر تن باقى ماند، همانا ارزش نماز را رادمردانى از مومنين كه زيور و زر و فرزند و مال كه روشنى ديده اند آنان را از آن باز نمى دارد شناختند، رسول خدا (ص) را با اينكه مژده بهشتش داده بودند، باز خويش را براى فرمانبردارى از خداوند به رنج مى افكند، زيرا كه خداوند به او فرموده بود، اهل خويش را به خواندن نماز وادار، و خودت در كار آن شكيبا باش، لذا آن حضرت اهلش را بدان مامور و خود را در خواندن نماز به رنج و شكيب وامى داشت. به همين جهت نماز و زكاه براى مسلمانان وسيله تقرب به خدا مى باشد، و هر كسآن را با ميل و رغبت انجام دهد زكاه و نماز براى او پوششگر گناه مى باشد و او را از آتش دوزخ دور مى دارد. پيوسته نگهبان او خواهد بود، آن شخص كه زكاه مى دهد نبايد پيوسته به ياد او باشد و غم بخورد و اندوه در خويش راه دهد زيرا هر شخصى كه آن را از روى بى رغبتى داده است و به آنچه از آن بهتر مى باشد ديده اميد بدوزد، او به سنت پيامبر خدا (ص) نادان مى باشد و در بهره مند شدن از جزاء زيانكار بشمار مى رود، و آنگاه گام در گمراهى نيز نهاده كه بدون ترديد پشيمانى آن زياد خواهد بود. پس امانت را اداء نمائيد، زيرا هر كس چنين روشى نداشته باشد زيانكار خواهد بود، بدون هيچگونه شك و ترديد ذكر بزرگى و عظمت الهى و حفظ امانت بر آسمانهاى افراشته و زمينهاى گسترده و كوههاى رفيع سر به فلك كشيده عرضه شده است، به همين جهت چيزى ربيع تر و بالاتر و وسيع تر از نماز و عبادت خداوند نيست، اگر چيزى از جهت بلندى يا پهنى يا توانائى يا ارجمندى از قبول فرمانبردارى او سر باز زند بدون شك آسمانها و زمينها و كوهها امتناع مى نمودند و زير بار نمى رفتند در صورتى كه همگى آنها از عقاب آن مى ترسند و چيزى را كه انسان از دريافتش ناتوان مى باشد آنها مى دانند پس انسان
بسى ستمگر و نادان است. آنچه را كه بندگان در روز و شب بجا مى آورند براى خداوند پوشيده نيست، از كوچكترين كار آنان آگاهى دارد و به كردار آنها بى اندازه دانا مى باشد، اين را بدانيد كه اعضاء و اندام شما لشگر گواهان و انديشه هاتان ديده بانان او بوده، آنچه از نظر شما پنهان مى باشد در نزد او پيدا و نمايان است.
