لطفا منتظر باشید ...
خطبه 155-خطاب به مردم بصره
خطاب به اهل بصره هنگامى كه زمان فتنه فرا رسد، كسى كه توانائى اطاعت و فرمانبردارى خدا را داشته باشد بايستى به جا آورد. اگر از من پيروى نمائيد و فرمان من را بريد من با يارى الهى شما را به بهشت خواهم برد اگر اين راه بسيار سخت و تلخ مزه است، آن زن كه او را سستى و رخوت تعقل انديشه زنانه فرا گرفته، كينه و عداوت در سينه اش مثل يك ديگ جوشان آهنگرى به جوش آمده است، او را توان آن نخواهد بود كه غليان آن را فرو نشاند. نمى توان انكار نمود كه اگر او را ناگزير مى نمودند تا آنچه با من نموده است با ديگرى نيز بكند هيچوقت تن به دشمنى با ديگرى نمى داد. با تمام اينها چون يك روز زن رسول خدا (ص) بوده است احترامش واجب و لازم است، عقوبت و كيفر او را به جزا و به خداى بزرگ وامى گذارم.روشنترين راه راست و تابانترين چراغ راه ايمان است كه رونده در آن هرگز گم نمى شود و آن كسى كه داراى دلى با ايمان باشد و انديشه اى فروزان داشته باشد جز راه راست راهى را طى نمى كند و غير از رفتار شايسته و پسنديده كردارى نجويد، زيرا رفتار پسنديده باعث هدايت انسانى به نهايت ايمان پاك مى گردد. ايمان باعث تكامل علم مى گردد، دانائى به بى ثباتى دنيا و آگاهى به مرگ سبب ترس از عقوبت الهى و توجه به آخرت خواهد گرديد. مرگ پاياه هر آغازى است و طومار زندگى نقطه پايان مى بخشد، پس شما بايد از دنيا براى آخرت خويش توشه برگيريد. فكر نمودن به بهشت و جهنم است كه فردوس برين را به پرهيزكاران نزديك مى سازد و جهنم را نصيب گمراهان و هوسبازان مى گرداند و چاره اى جز ورود به دوزخ ندارندهنگامى كه آن روز موعود فرا رسد مرده ها از ميان گورها بيرون مى آيند و به آخرين ميعادگاه خويش روانه مى گردند، براى هر ميعادگاهى ساكنانى مى باشد، آن كسى كه بايد با بهشتيان باشد در دوزخ حزن انگيز و حزين جايش نيست و دوزخ خانگان را به فردوس برين راهى نيست، به همين دليل هر كس در سراى خويش باقى و پايدار خواهد ماند. امر به معروف و نهى از منكر دو صفت پسنديده اند كه موجب رضاى خدا مى باشند اين دو امر هرگز مرگ را نزديك نمى گرداند و روزى را گم نمى كند زيرا ظرفيت پيمانه زندگى هر شخصى مقدر و مقرر مى باشد به هنگام شناخت هر حقيقتى در مذهب بازگشت به كتاب خدا رسيمان پولادينى است كه هيچوقت از يك ديگر دريده نمى شود، فروغى مى باشد جاودانى كه ظلمت و تاريكى نمى تواند بر آن راه يابد، اين كتاب براى بيماران نادانى شفابخش است، آنهائيكه تشنه معرفت مى باشند سيرابشان مى كند و عطش آنها را برطرف مى سازد، هر كس به اين كتاب چنگ زند از سقوط در درياى گناه مصون مى ماند، پيروانش را از عذاب خداوندى رهائى مى بخشد سخن نادرستى در آن يافت نمى گردد كه احتياج به جرح و تعديل و اصلاح شدن داشته باشد. هر كس كه از اين كتاب روى بردارد حق و حقيقت از
او روى برمى گرداند، هر چه كلماتش تكرار گردد در دلها و در گوشها مكرر زمزمه شود هرگز باعث خستگى صاحبان آن نمى شود و رنگ كهنگى و فرسودگى به خود نمى گيرد، هر شخصى آن را بازگو نمايد سخن راستى را بازگو نموده است و هر كسى كه از دستورات آن پيروى كند در رستگارى از افراد ديگر پيشى گرفته است.
