حکمت 216 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید نبی الدین اولیایی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 216

شگفت امرى است كه حسودان رشكبر از تندرستيها بيخبراند. به اشخاص تندرست رشك نمى برند، يا آنكه از فرط حسد تندرستى خويش را از دست مى دهند.

حکمت 217

آزمند در كمند خوارى به بند است.

حکمت 218

آن حضرت عليه السلام را از ايمان پرسيدند فرمودند: ايمان (بر سه پايه استوار است) شناختن بدل، اقرار به زبان، انجام دادن با اعضاء است.

حکمت 219

هر آنكه بر جهان اند حوزه بر قضاى خداوندى خشمگين گشته است و هر آنكه از درد و اندوهى كه بوى رسد شكوه به ديگرى برد، از پروردگارش گله مند بوده است. هر آنكه به نزد توانگرى رود و براى دارائيش با وى فروتنى كند دو سوم دينش را از دست داده است، هر آنكه با خواندن قرآن بميرد و به آتش درافتد او از كسانى است كه آيات خداوندى را مورد سخريه قرار داده است. و هر آنكه دلش بدوستى دنيا در بند افتد از دنيا به سه چيز دچار و بسته شود. اندوهى هميشگى، حرفى بى پايان، آرزوئى دراز و نرسيدنى.

حکمت 220

با قناعت پادشاهى كردن و با خوشخوئى به نعمت اندر بودن است.

/ 261