شگفت امرى است كه حسودان رشكبر از تندرستيها بيخبراند. به اشخاص تندرست رشك نمى برند، يا آنكه از فرط حسد تندرستى خويش را از دست مى دهند.
حکمت 217
آزمند در كمند خوارى به بند است.
حکمت 218
آن حضرت عليه السلام را از ايمان پرسيدند فرمودند: ايمان (بر سه پايه استوار است) شناختن بدل، اقرار به زبان، انجام دادن با اعضاء است.
حکمت 219
هر آنكه بر جهان اند حوزه بر قضاى خداوندى خشمگين گشته است و هر آنكه از درد و اندوهى كه بوى رسد شكوه به ديگرى برد، از پروردگارش گله مند بوده است. هر آنكه به نزد توانگرى رود و براى دارائيش با وى فروتنى كند دو سوم دينش را از دست داده است، هر آنكه با خواندن قرآن بميرد و به آتش درافتد او از كسانى است كه آيات خداوندى را مورد سخريه قرار داده است. و هر آنكه دلش بدوستى دنيا در بند افتد از دنيا به سه چيز دچار و بسته شود. اندوهى هميشگى، حرفى بى پايان، آرزوئى دراز و نرسيدنى.
حکمت 220
با قناعت پادشاهى كردن و با خوشخوئى به نعمت اندر بودن است.