حکمت 222 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 222

با آنكه روزى به سويش روان است شركت كنيد كه شركت كردن با او روزى را سزاوارتر به چنگ آوردن سود را شايسته تر است.

حکمت 223

و نيز در معنى اين آيه شريفه خداوند جليل فرمود. عدل ستم نكردن و احسان جود و بخشش نمودن است.

حکمت 224

هر آنكه با دست كوتاه ببخشد با دست بلندش ببخشند.

حکمت 225

حسن جانم، آن مباد كه كسى را به مبارزات خوانى لكن اگر كسى تو را خواند پاسخش گوى زيرا خواننده ستمكار و ستمكار به خاك افتادنى است.

حکمت 226

بهترين خوهاى زنان بدترين مردان است و آن عبارت از گردنكشى و ترس و بخل است، زن كه خودپسند شد كس را بخود راه نگذارد. بخيل كه باشد مال خود و شوهرش را نگهدارد ترسو كه شد از آنچه بوى روى آورد بگريزد.

حکمت 227

به آن حضرت عليه السلام گفتند خردمند را براى ما وصف كن فرمود: كسيست كه هر چيز را به جاى گذارد گفتند نادان را وصف فرمائيد فرمودند بيان كردم. سيدرضى گويد: يعنى نادان كسى است كه هر چيز را به جاى خود نگذارد، گوئى ترك وصف نادان صفت دانا است، زيرا بر خلاف وصف دانا است.