بنده خدا را نسزد كه دو چيز را تكيه گاه خويش قرار دهد، و بدان دلگرم باشد: يكى تندرستى، ديگر دارائى، زيرا آن را كه تندرستى بينى بناگاه بيمار گردد و آن را كه توانگرش بينى نادار شود.
حکمت 419
هر كسى كه از حاجت خود نزد مومنى گله كند، به آن ماند كه گله نزد خدا برده. و هر كه نزد كافر گله كند، به آن ماند كه از خدا گله كرده است.
حکمت 420
در روز عيدى چنين فرمودند: امروز عيد است، لكن براى كسى كه خداى روزه اش بپذيرد و نمازش را پاداش دهد و هر روزى كه انسان خداى را نافرمانى نكند آن روز عيد است.
حکمت 421
در روز قيامت بزرگترين پشيمانيها، پشيمانى مردى است كه مالى از غير راه دستورات خدائى گرد آورده است و آن مال را نيك مرد ديگرى به ميراث برده و در راه طاعت خداوند سبحان بكارش افكنده است اين به بهشت درآيد و آن گرفتار آتش شود.