نامه 069-به حارث همدانى
خطاب به حارث همدانى تو اى حارث به رشته محكم قرآن چنگ زده و از دستوراتش پيروى كن، از آن پند گرفته و حكمت بياموز، حلالش را روا و حرام آن را ناروا بدان و آن حقى كه بيش از اين بوده پايدار نگاهدار. از گذشته دنيا پند گير براى مانده آن زيرا بعض آن مانند بعض ديگر و آخرش به اولش پيوسته و همه آنان نابود شونده و از دست رونده است. نام خداوند را بزرگ را بشمار و به او سوگند مخور مگر آنچه مى نمائى و مى گوئى راست و حق باشد. مرگ و حالات پس از آن را به ياد بياور و آن را آرزو مكن مگر به شرط محكم و استوار. آنچه را كه بر خويشتن نمى پسندى از بجا آوردن آن بپرهيز و هر چه براى خويش نمى پسندى بر ديگران نپسند از كارى كه در نهان انجام مى پذيرد و در عيان شرمندگى به بار آورد دورى كن از كارى كه به هنگام بازپرسى انجام دهنده اش منكر آن گردد يا پوزش بخواهد به شدت اجتناب بنما و ناموس و آبروى خود را نشانه تيرهاى گفتار ناروا قرار نده كه زبانت آبرو از تو ببرد، آنچه مى شنوى با غير در ميان نگذار براى اينكه اين دليل بر دوروئى و سخن چينى است آنچه مردم به تو مى گويند همه را دروغ ندان كه دليل بر جهل و نادانى تو خواهد بود. خشم خود را فروبنشان و هنگام توانائى با گذشت و مهربانى و در وقت تندخوئى نرم رفتار و شكيبا باش. آن ايام كه زمام قدرت بدست تو ميباشد بخشندگى كن كه پايان سودآميزى در انتظار تو خواهد بود در مقابل هر نعمتى كه خداى بى همتا بر تو ارزانى داشته سپاسگزار باش و هيچوقت نعمتهاى خداوند را كه به تو بخشيده است تباه مساز براى اينكه سزاوار است كه اثر هر نعمتى كه خداوند مهربان به تو به رايگان بخشيده در تو آشكار باشد.اين را بدان نيكوترين مومنان افرادى باشند كه در راه خدا از جان، مال، زن و فرزند دريغ ندارند تو هر چه از خوبى و احسان براى آخرت خود پيش فرستى برايت جاويد خواهد ماند و آنچه را كه بجا مى گذارى سود آن به ديگران خواهد رسيد.