نامه 069-به حارث همدانى - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید نبی الدین اولیایی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نامه 069-به حارث همدانى

خطاب به حارث همدانى تو اى حارث به رشته محكم قرآن چنگ زده و از دستوراتش پيروى كن، از آن پند گرفته و حكمت بياموز، حلالش را روا و حرام آن را ناروا بدان و آن حقى كه بيش از اين بوده پايدار نگاهدار. از گذشته دنيا پند گير براى مانده آن زيرا بعض آن مانند بعض ديگر و آخرش به اولش پيوسته و همه آنان نابود شونده و از دست رونده است. نام خداوند را بزرگ را بشمار و به او سوگند مخور مگر آنچه مى نمائى و مى گوئى راست و حق باشد. مرگ و حالات پس از آن را به ياد بياور و آن را آرزو مكن مگر به شرط محكم و استوار. آنچه را كه بر خويشتن نمى پسندى از بجا آوردن آن بپرهيز و هر چه براى خويش نمى پسندى بر ديگران نپسند از كارى كه در نهان انجام مى پذيرد و در عيان شرمندگى به بار آورد دورى كن از كارى كه به هنگام بازپرسى انجام دهنده اش منكر آن گردد يا پوزش بخواهد به شدت اجتناب بنما و ناموس و آبروى خود را نشانه تيرهاى گفتار ناروا قرار نده كه زبانت آبرو از تو ببرد، آنچه مى شنوى با غير در ميان نگذار براى اينكه اين دليل بر دوروئى و سخن چينى است آنچه مردم به تو مى گويند همه را دروغ ندان كه دليل بر جهل و نادانى تو خواهد بود. خشم خود را فرو
بنشان و هنگام توانائى با گذشت و مهربانى و در وقت تندخوئى نرم رفتار و شكيبا باش. آن ايام كه زمام قدرت بدست تو ميباشد بخشندگى كن كه پايان سودآميزى در انتظار تو خواهد بود در مقابل هر نعمتى كه خداى بى همتا بر تو ارزانى داشته سپاسگزار باش و هيچوقت نعمتهاى خداوند را كه به تو بخشيده است تباه مساز براى اينكه سزاوار است كه اثر هر نعمتى كه خداوند مهربان به تو به رايگان بخشيده در تو آشكار باشد.

اين را بدان نيكوترين مومنان افرادى باشند كه در راه خدا از جان، مال، زن و فرزند دريغ ندارند تو هر چه از خوبى و احسان براى آخرت خود پيش فرستى برايت جاويد خواهد ماند و آنچه را كه بجا مى گذارى سود آن به ديگران خواهد رسيد.

نامه 070-به سهل بن حنيف

خطاب به سهل ابن حنيف انصارى مرا رسيده است از كسانى كه نزد تو هستند مردمى به معاويه مى پيوندند، پس تو با از دست رفتن آنان و كم شدن ياريشان نوان و اندوهگين مباش، اين تو را بس كه فرار آنان از حق و هدايت و شقاوتشان به كورى و نادانى براى آنها گمراهى و براى تو شفا دهنده است. اينان دنيا پرستانند كه به سوى آن شتافتند، با اينكه حق و دادگرى را (در ما) ديده و شناخته و شنيده و حفظش كردند و دانستند مردمى كه نزد ما هستند در حق مساوى اند با اين حال گريختند تا مگر سود ديگران را به خويش اختصاص دهند، خداى اينان را از رحمتش دور بدارد. سوگند با خداى كه اينان نه از ستم گريختند و نه به عدل و داد پيوستند و ما از خداوند چشم آن داريم كه دشوارترين امر را بر ما آسان گيرد و ناهمواريش را هموار سازد. در پايان درود خداى بر تو باد.

/ 261