طمع انسان را به آبگاهى كشد كه بازش نگردانيد. و ضامنى است كه بعهدش وفا نكند، چه بسا نوشنده كه پيش از سيرابيش آبش در گلو بشكند، و هر اندازه رتبه چيزى كه بشر آن را خواهان است بزرگ باشد مصيبت از دست دادن آن همان اندازه بزرگ است آرزوها چشمان بينشها را كور سازد. و بهره و نصيب آن كس كه در پى به چنگ آوردن بهره نيست به سويش بيايد.
حکمت 268
بار خدايا پناه بر تو اگر من در برابر ديدگان ديگران ظاهرم را بيارايم و باطنم را در پيش تو زشت بدارم، براى اينكه خودى به مردم بنمايانم به نگهدارى آنچه كه بر من از آنها آگاهى كامل دارى بكوشم و حسن ظاهرم را به مردم بنمايانم وليكن زشتكاريم را نزد تو آرم تا در نتيجه به بندگانت نزديك و از رضا و خشنودى تو دور گردم.
حکمت 269
نه سوگند به آن خدائى كه از قدرت او شام كرديم در پاره اى از تاريك شبى كه از روز روشن پديدار مى گردد كه چنين و چنان نيست.
حکمت 270
اندك كارى كه هميشه بر آن بپائى، اميد به آن بيش از كار بسيارى است كه از آن خسته شوى.
حکمت 271
هنگامى كه مستحبات به واجبات زيان رساند، آنها را ترك گوئيد.
لطفا منتظر باشید ...
