خداى را در نهانيها پاس داريد و بترسيد كه شاهد خود حاكم است.
حکمت 317
به هنگامى كه آن حضرت را از كشته شدن محمد بن ابى بكر رضى الله عنه آگهى رسيد فرمود به راستى كه اندوه ما در مرگ محمد به اندازه شادى شاميان است، لكن دشمنى را گم كرده اند و ما دوستى را از دست داده ايم.
حکمت 318
عمرى كه خداوند در آن عذر و بهانه فرزند آدم را مى پذيرد، شصت سال است.
حکمت 319
آنكه گنه بر وى دست يابد با همه پيروزى پيروزمند نيست.
حکمت 320
پاك پروردگار روزى تهيدستان را در اموال توانگران فرض و واجب گردانيده است، فلذا هنگامى كه توانگر از دادن زر دريغ گويد تهيدست گرسنه ماند و خداوند پاك توانگران را براى اينكارشان تحت بازپرسى كشد.
حکمت 321
بى نيازى از پوزش خواستن ارجمندتر تا آن را تصديق كردن.