حکمت 272 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
حکمت 272
آنكه دورى سفر را به ياد داشته باشد به تهيه توشه افتد.حکمت 273
ديدن تنها با چشمها نيست چه بسا كه ديده ها به دارنده خود دروغ مى گويند، لكن كسى كه از خرد خواهان اندرز است خرد با وى خيانت نكند.حکمت 274
ميان شما و پند و اندرز پرده اى از غرور و غفلت حائل است.حکمت 275
در كارها نادان شما تند و زياد رو دانايتان كند و تاخير كننده است.حکمت 276
دانش راه بهانه بهانه جويان را مى بندد.حکمت 277
با هر شتاب كننده و زودش خواهند مهلت خواهد. و آنكه را مهلت دهند و زودش نخواهند بهانه جويد.