از آن حضرت عليه السلام پرسيدند در ميان شعرا از همه كس برتر كيست؟ فرمودند: شعرا در ميدان اسب دوانى براى بردن گوى سبقت به يك راه نتاخته اند و ما اگر ناگزير از برترى دادن باشيم در اين صورت پادشاه گمراه بر ديگران برترى دارد.
حکمت 448
آيا آزاد مردمى نيست كه اين ته مانده طعام در دهان را به اهلش واگذارد بهاى نفوس شما جز بهشت نيست آنها را جز به آن بها نفروشيد.
حکمت 449
دو جوينده و خواهنده اند كه سير نمى گردند: يكى خواهان دانش و ديگرى جوياى جهان.
حکمت 450
نشانه ايمان آنست كه جائيكه راست تو را زيان رساند، و دروغت سود بخشد راست را به دروغ بگزينى و اينكه بگاه گفتار سخت برداشت فزونى نداشته باشد و اينكه در سخن گفتن درباره ديگرى از خدا بترسى.
حکمت 451
مقدرات الهى بر اندازه گيرى بشر پيشى گيرد، به طورى كه تباهى در دورانديشى پديد آيد.