خطبه 150-اشارت به حوادث بزرگ - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 150-اشارت به حوادث بزرگ

درباره آشوبهاى آينده گمراهان راه راست و چپ را گرفته، و قدم از شاهراههاى مستقيم هدايت و رستگارى بيرون نهادند شتاب نداشته باشيد، و چيزى كه ثابت و انتظار وقوع آن كشيده شده، و فردا ظاهر خواهد شد دير مشماريد اى بسا شتاب كننده به چيزى كه چون او را دريافت آرزو كند كه اى كاش آن را در نيافته بود، چه نزديك است امروز آثار فردا. اى مردم، اين هنگام رسيدن هر وعده داده شده اى و نزديك شدن امورى است كه شما شناساى آن نيستيد، آگاه باشيد كسى كه از ما آن روزگار سياه و پر فتنه را دريابد، با چراغ درخشانى در آن سير خواهد كرد. و به روش نيكان رفتار مى نمايد، تا در آن گرفتارى بندينى را بگشايد، و يا اسيرى را آزاد سازد، و يا جمعيت (كفر را پراكنده ساخته، و پراكندگى اسلام را گرد آورد در پنهانى از مردم كه جوينده هر چند كنجكاوى كند او را نخواهد يافت. آنگاه گروهى در آن فتنه ها صيقلى مى شوند. همانطورى كه آهنگر تيغ را صيغل مى دهد، ديده هايشان به نور قرآن روشن و تفسير در گوشهايشان طنين افكند، و جام حكمت را شب هنگام نوشانده شوند، پس از آنكه در صبح نوشيده باشند.

از همين خطبه: در ايام بى خبرى كه جهل بر همه جا حكومت مى كند كار فساد آنقدر بالا گيرد و به درازا كشد تا اينكه نادانها كيفر را جلوى خود كامل گردانند و شايسته رويدادهاى سخت و اندوه زاى روزگار شوند، لحظه اى كه طغيانها به انتهاى زمان حيات خويش نزديك شد گروهى از مومنين به سهولت به فتنه سازان و تبه پيشگان رو نهاده و نزديك مى شوند و براى برافروختن آتش جنگ دستها و شمشيرها را بلند مى نمايند و با تمام آنان نبرد خونين و تحمل دشواريهاى زيادى به دليل صبر خود بر خداى بزرگ منت نمى گذارند و آن مقدار جانبازى و از خودگذشتگى را در راه اشاعه حق و حقيقت بزرگ نمى شمردند تا اينكه مشيت الهى چنين شد كه آن دوران سخت بسرآيد. در اين دوران مسلمانان از روى دانائى در راه خدا جهاد مى كردند و شمشير مى زدند رفته رفته بر اثر هدايت بى مثال و پند آموختن بى نظير پيشواى بزرگ رسول اكرم (ص) مومنين و مسلمين به خداى خود نزديك و نزديكتر شدند تا اينكه آفريدگار توانا روح رسول خود را به حريم پاك و مقدس و پاك ملكوت برد. از آن بعد گروهى از آنها به ژرفناى گمراهى قدم گذاشتند و اين تنزل ايمان باعث هلاكت آنان شد. شگفت اين جا است كه بر انديشه و راى
ناپسند و ناشايسته خود اعتماد بسيار نمودند. و از غير خويشان رسول اكرم (ص) متابعت و فرمانبردارى نمودند اينها از بازماندگان پيامبر بزرگشان كه خداوند همه را به دوستى و فرمانبردارى از آنها توصيه كرده بود دورى گزيدند. ستون استوار اين ديانت را از جاى خويش كه بنا شده بود بدون اينكه روا باشد كندند در غير جاى خود و بر خلاف شرع و عرف برقرار نمودند اين چنين افرادى. كانون پر معصيت و گناه و ويرانه سراى شوم فتنه و فساد مى باشند. هر كس اراده كند به چنان سراهائى داخل شود به گمراهى و پستى مى گرايد و در كمال خفت و خوارى وارد آن مى گردد. اين گناهكاران كه خطا را پيشه خويش كرده اند در بحران سرگردانى غوطه ور گرديده بسان فرعونيان در پهنه پهناور بلاهت و بيهوشى درمانده و سرگردان شدند عده اى از آنان رشته محبت خويش را از دنيا بريدند و دل به مهر ناپايدار دنيا نبستند و گروهى چشم از رستگارى و آئين پرهيزكارى فرو بسته و از آن دورى كردند.