لطفا منتظر باشید ...
نامه 046-به يكى از فرماندهان خود
خطاب به يكى از كارگزاران پس از سپاس و ستايش خدا و رسول، تو از كسانى هستى كه من در استوارى دين به آنان يارى جسته و صولت و سركشى گنهكار را با وى درهم شكسته، دهانه مخوف دشمن را بدو مى بندم. بنابراين هر آن چيزى كه مهم تو را كفايت كند از خداى بجوى و درشتى را با مقدارى نرمى بهم درآميز. آنجا كه مدارا و مهربانى بهتر، مدارا پيش آر و آنجا كه كار جز به درشتى انجام نپذيرد همت به سختى گمار، براى رعيت بالت را بهم درشكن و رويت را بگشاى و پهلويت را نرم ساز و در چشم خواباندن و نگاه كردن و اشاره نمودن و درود فرستادن با آنان يكسان رفتار كن، تا زيردستان در ستمكارى تو دلير نگردند و زيردستان از دادگريت نوميد نمانند.نامه 047-وصيت به حسن و حسين
وصيت به حسن (ع) و حسين (ع) سفارش من به شما آنست كه از خدا بترسيد و جهان را مجوئيد اگر چه او شما را جويا باشد و چنانچه چيزى از آن دنيا از شما گرفته شد نوان مباشيد، سخن از روى حق گوئيد و براى پاداش كار كنيد همواره دشمن ستمگر و يار ستمكش باشيد. من شما و همه فرزندان و كسانم را با هر كه نامه ام به او مى رسد سفارش مى كنم به تقوى و ترس از خدا و نظم و ترتيب امرتان و اصلاح و سازش بين خودتان زيرا كه من از جدتان رسول خدا- صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: سازش را بين مردم برقرار كردن از هر نماز و روزه برتر است. خداى را خداى را درباره يتيمان مبادا براى دهانشان نوبت قرار دهيد. تا اينكه در نزد شما تباه گردند، خداى را خداى را درباره همسايگانتان، زيرا كه آنان سفارش شدگان پيغمبرتان مى باشند، به اندازه آن حضرت درباره آن سفارش فرمود كه ما گمان كرديم براى آنان ميراث مقرر مى گردد. خداى را خداى را درباره قرآن نكند كه ديگرى در كار بستن آن بر شما پيشى گيرد. خداى را خداى را درباره نماز، كه آن ستون دين شما است، سهلش مشماريد و به موقعش بگذاريد، خداى را خداى را درباره خانه پروردگارتان، مادام كه شما زنده هستيد آن راخالى مگذاريد، كه اگر متروك ماند مهلت داده هم نمى شويد، خداى را خداى را درباره جهاد و پيكار در راه خدا با اموال و نفوس و زبانهايتان بذل و ايثار و بهم پيوستگى را درباره يكديگر لازم شماريد و از جدائى و از هم بريدن سخت برحذر باشيد. نكند كه امر به معروف و نهى از منكر را رها كنيد اشرار بر سرتان مسلط شوند و آنگاه آنچه خداى را بخوانيد دعايتان مستجاب نگردد، آنگاه فرمودند:اى فرزندان عبدالمطلب مبادا من شما را بيابم كه در خون مسلمانان فرو رويد فرو رفتنى و همى بگوئيد اميرالمومنين كشته شد، اميرالمومنين كشته شد، اين را بدانيد كه بازاى كشته شدن من جز كشنده ام نبايد كشته شود. نگران باشيد، همين كه من از اثر ضربت او از جهان درگذشتم در برابر ضربتش او را نيز ضربتى بزنيد مبادا كه او را مثله كنيد زيرا كه من از رسول خداى صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمودند از مثله كردن سخت بپرهيزيد، ولو درباره سگ درنده.
