حکمت 006 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید نبی الدین اولیایی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 006

صدقه دادن دوائى است سودمند، كارهاى بندگان به دنياشان در قيامت به پيش چشمانشان مشهود و هويدا است.

حکمت 007

از كار انسان به شگفت آيند او با پيه چشم مى بيند، با گوشت زبان مى گويد، با استخوان گوش مى شنود و از سوراخ بينى نفس مى كشد.

حکمت 008

هر آنگاه كه جهان به گروهى روى كند نيكوئيهاى ديگران را به آنان بندد و هر آنگاه كه جهان از آنان رخ برتابد خوبيهاى خودشان را از آنها بستاند.

حکمت 009

با مردم چنان آميزش كنيد كه اگر در آنحال مرديد بر شما بگريند و اگر مانديد با شوق و شيفتگى به سوى شما آيند.

حکمت 010

همينكه بر دشمنت دست يافتى عفو و گذشت از وى را به منزله شكر براى اين نعمت قرار ده.

حکمت 011

ناتوانترين مردم كسى است كه از بدست آوردن برادران ناتوان است، و از او ناتوانترين آن كسى است كه از آن برادران كسى را به چنگ آورده است از دست بدهد.

حکمت 012

جنگ جمل كه سرپا شد عده اى از قبيل عبدالله عمر، سعد وقاص، سعيد اين زيد، ابن عمر و ابن ثقيل، اسامه بن زيد، محمد ابن سلمه، انس ابن مالك و غير اينها به فكر نارساى خويش تكيه كرده گفتند اين فتنه ايست و از آن كناره گزيدن اولى است و به جنگ حاضر نشدند لذا حضرت فرمودند: اينان حق را خوار كرده و ناحق را يارى ندادند.

/ 261