هنگامى كه به سوى شام ره مى سپردند، به كشاورزان انبارى برخورد شدند و آنها از مركبها پائين جسته به شتاب پيش روى حضرتش ايستادند، حضرت فرمودند: اين چه كارى بود شما كرديد؟ گفتند خوبى است از ما كه بزرگان را بدان احترام مى كنيم، فرمودند: سوگند با خداى امراى شما بدين كار از شما سودى نبردند، لكن شما بدينوسيله خويش را در رنج افكنده و در آخرتتان بدبخت خواهيد شد. و چه اندازه بزرگ است رنجى كه عذاب خدا را در پى داشته باشد و چه اندازه سودمند است آسايشى كه توام با ايمنى از آتش دوزخ باشد.
حکمت 037
آن حضرت به امام حسن سلام الله عليه فرمودند: فرزند جانم چهار چيز (از اخلاق) را با چهار چيز (از افعال) از من فرا گير كه با نگهداشتن آنها هر كار كنى تو را زيان نرساند بى نياز كننده ترين بى نيازيها عقل و خردمندى است. بالاترين فقرها، نادانى و بى خردى است. ترسناكترين ترسها خودپسندى است. گرامى ترين بزرگيها خوش خوئى است سخت بپرهيز از دوستى كردن با نادان كه او به اراده سود رساندن به زيانت درافكند سخت بپرهيز از دوستى كردن با بخيل كه او به هنگام نيازمندى خويش را از تو كنار مى كشد. سخت بپرهيز از دوستى كردن با گنهكار كه او تو را به بهاى پست و ناچيزى فروختن خواهد. سخت بپرهيز از دوستى كردن با مرد دروغگو كه او همچون سرابى است كه آب نمايد و دور را بر تو نزديك و نزديك را از تو دور مى سازد.
حکمت 038
مادام كه نوافل و مستحبات قرائض و واجبات را زيان رسانند باعث نزديكى به خداوند نباشد.
حکمت 039
خردمند را زبان پشت دل و بيخرد را دل پشت زبان است.
حکمت 040
خداوند ناليدن تو را از رنج درد سبب از ميان برداشتن گناهانت قرار داد زيرا در خود درد ثوابى نيست، لكن گناهان را مى زدايد و مى ريزد، بدانسان كه برگها از درخت مى ريزاند، مسلم است ثواب در گفتار و كردار نيك است، بوسيله زبان و دستها و پاها، خلاصه ملاك كار عمل بنده است و خداوند پاك هر يك از بندگانش را كه بخواهد بواسطه نيت پاك و باطن پاكيزه اش به بهشتش داخل مى نمايد.