يكى از گناهان، استخفاف نماز يعنى سبك شمردن نماز است. نماز نخواندن يك گناه بزرگ است، و نماز خواندن اما نماز را خفيف شمردن، استخفاف كردن، بى اهميت تلقى كردن گناه ديگرى است. پس از وفات امام صادق عليه السلام ابوبصير آمد به ام حميده تسليتى عرض كند.ام حميده گريست. ابوبصير هم كه كور بود گريست. بعدام حميده به ابوبصير گفت: ابوبصير! نبودى و لحظه آخر امام را نديدى! جريان عجيبى رخ داد. اما در يك حالى فرو رفت كه تقريبا حال غشوه اى بود. بعد چشمهايش را باز كرد و فرمود: تمام خويشان نزديك مرا بگوييد بيايند بالاى سر من حاضر شوند. ما امر اطاعت و همه را دعوت كرديم. وقتى همه جمع شدند، امام در همان حالات كه لحظات آخر عمرش را طى مىكرد يكمرتبه چشمش را باز كرد، رو كرد به جمعيت و همين يك جمله را گفت:ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة (101) هرگز شفاعت ما به مردمى كه نماز را سبك بشمارند نخواهد رسيد.اين را گفت و جان به جان آفرين تسليم كرد.امام نفرمود كه شفاعت ما به مردمى كه نماز نمى خوانند نمى رسد؛ آن كه تكليفش خيلى روشن است، بلكه فرمود به كسانى كه نماز را سبك مىشمارند. يعنى چه نماز را سبك مىشمارند؟ يعنى وقت و فرصت دارد، مىتواند نماز خوبى با آرامش بخواند ولى نمى خواند. نماز ظهر و عصر را تا نزديك غروب نمى خواند، نزديك غروب كه شد يك وضوى سريعى مىگيرد و بعد با عجله يك نماز مىخواند و فورا مهرش را مىگذارد آن طرف؛ نمازى كه نه مقدمه دارد نه موخره، نه آرامش دارد و نه حضور قلب. طورى عمل مىكند كه خوب ديگر اين هم كارى است و بايد نمازمان را هم بخوانيم. اين خفيف شمردن نماز است. اين جور نماز خواندن خيلى فرق دارد با آن نمازى كه انسان به استقبالش مىرود؛ اول ظهر كه مىشود با آرامش كامل مىرود وضو مىگيرد، وضوى با آدابى، بعد مىآيد در مصلاى خود اذان و اقامه مىگويد و با خيال راحت و فراغ خاطر نماز مىخواند.السلام عليكم را كه گفت فورا نمى رود، مدتى بعد از نماز با آرامش قلب تعقيب مىخواند و ذكر خدا مىگويد. اين علامت اين است كه نماز در اين خانه احترام دارد.نماز خوان هايى كه خودشان نماز را استخفاف مىكنند يعنى كوچك مىشمارند (نماز صبحشان آن دم آفتاب است، نماز ظهر و عصرشان آن دم غروب است، نماز مغرب و عشاشان چهار ساعت از شب گذشته است و نماز را با عجله و شتاب مىخوانند) تجربه نشان داده كه بچه هاى اينها اصلا نماز نمى خوانند. شما اگر بخواهيد واقعا نماز خوان باشيد و بچه هايتان نماز خوان باشند، نماز را محترم بشماريد. نمى گويم نماز بخوانيد؛ بالاتر از نماز خواندن، محترم بشماريد. اولا براى خودتان در خانه يك مصلايى انتخاب كنيدمستحب هم هست يعنى در خانه نقطه اى را انتخاب كنيد كه جاى نمازتان باشد، مثل يك محراب براى خودتان درست كنيد. اگر مىتوانيدهمان طورى كه پيغمبر اكرم يك مصلى داشت، جاى نماز داشت) يك اتاق را به عنوان مصلى انتخاب كنيد. اگر اتاق زيادى نداريد، در اتاق خودتان يك نقطه را براى نماز خواندن مشخص كنيد. يك جانماز پاك هم داشته باشيد. در محل نماز كه مىايستيد، جانماز پاكيزه اى بگذاريد، مسواك داشته باشيد، تسبيحى براى ذكر گفتن داشته باشيد. وقتى كه وضو مىگيريد، اينقدر با عجله و شتاب نباشد.
لطفا منتظر باشید ...
