دين مقدس اسلام از جنبه اجتماعى بر دو پايه هجرت و جهاد استوار است. قرآن كريم دو موضوع هجرت و جهاد را با تقديس خاص ياد مىكند و مهاجرين و مجاهدين را فوق العاده مىفرمايد.هجرت يعنى براى نجات ايمان، از خانمان و زندگى دست شستن و كنار رفتن و دور شدن و كوچ كردن و به سرزمين ايمان رفتن. ما در آيات زيادى از قرآن عبارت هاجروا و جاهدوا را مىبينيم: والذين امنوا و هاجروا و جاهدوا فى سبيل الله و الذين اووا و نصروا اولئك هم المؤمنون حقا (127) مسلمين صدر اسلام دو گروه را تشكيل مىدادند: گروهى به نام مهاجرين خوانده مىشدند و گروه ديگر به نام انصار. انصار ساكنان مدينه و مهاجرين، مسلمانان و مومنانى بودند كه براى نجات ايمان خود شهر و ديار خويش را رها كرده و به مدينه آمده بودند. هجرت نيز مانند جهاد در اسلام يك حكم نسخ نشدنى و ركنى از اركان اسلام و حكمى هميشه زنده است، يعنى هميشه ممكن است شرايطى پيش بيايد كه وظيفه يك مسلمان هجرت باشد. براى اينكه بعضى از اشتباهات كه احيانا ممكن است در دو طرف رخ بدهد از بين برود، مطلبى را در موضوع هجرت و نيز جهاد عرض مىكنم: