مسؤوليت ما نسبت به نماز خواندن خاندان خود
با ذكر يك نكته به عرايضم خاتمه مىدهم. خيلى دلم مىخواهد ما به اهميت نماز كه عمود دين است پى برده باشيم. هيچ مىدانيد كه ما مسؤول نماز خواندن خاندان خودمان، يعنى زن و فرزند خودمان هستيم يا نه هر فردى از ما، هم مسؤول نماز خودش است و هم مسؤول نماز اهلش يعنى زن و بچه اش، خطاب به پيغمبر اكرم است: و امر اهلك بالصلاة و اصطبر عليها (117) اى پيامبر! خاندان خودت را به نماز امر كن و خودت هم بر نماز صابر باش. اين اختصاص به پيامبر ندارد، همه ما به اين امر موظف هستيم.
بچه را چه بايد كرد؟ بچه ها را از كودكى بايد به نماز تمرين داد. دستور رسيده است كه به بچه از هفت سالگى نماز تمرينى ياد بدهيد. البته بچه هفت ساله نمى تواند نماز صحيح بخواند ولى صورت نماز را مىتواند بخواند.از هفت سالگى مىتواند به نماز عادت كند، چه پسر و چه دختر. يعنى همان اولى كه بچه به دبستان مىرود، بايد نماز را در دبستان به او ياد بدهند، در خانواده هم بايد به او ياد بدهند. ولى اين را توجه داشته باشيد كه ياد دادن و وادار كردن با زور نتيجه اى ندارد. كوشش كنيد كه بچه تان از اول به نماز خواندن رغبت داشته باشد و به اين كار تشويق بشود. به هر شكلى كه مىتوانيد موجبات تشويق بچه تان را فراهم كنيد كه با ذوق و شوق نماز بخواند، زياد به او بارك الله بگوييد، جايزه بدهيد، اظهار محبت كنيد كه بفهمد وقتى نماز مىخواند، بر محبت شما نسبت به او افزوده مىشود، ديگر اينكه بچه را بايد در محيط مشوق نماز خواندن برد. به تجربه ثابت شده است كه اگر بچه به مسجد نرود، اگر در جمع نباشد و نماز خواند جمع را نبيند، به اين كار تشويق نمى شود، چون اصلا حضور در جمع مشوق انسان است. آدم بزرگ هم وقتى خودش را در جمع اهل عبادت مىبيند، روح عبادت بيشترى پيدا مىكند، به كه ديگر بيشتر تحت تاثير است. متاسفانه كم رفتن ما به مسجد و معابد و مجالس دينى و اينكه بچه ها
كمتر در مجالس مذهبى شركت مىكنند، سبب مىشود كه اينها از ابتدا رغبت پيدا نكنند ولى اين براى شما وظيفه است.
اما اسلام كه مىگويد بچه ات را وادار به نماز خواندن كن، نمى گويد آقامآبانه فرمان بده، تشر بزن، دعوايش كن، نه از هر وسيله اى كه مىدانيد بهتر مىشود براى تشويق او به عبادت و نماز خواندن استفاده كرد، شما بايد استفاده كنيد. بايد ما با بچه هاى خودمان برنامه مسجد رفتن داشته باشيم تا آنها با مساجد و معابد آشنا بشوند. ما خودمان كه از بچگى با مساجد و معابد آشنا بوديم، در اين اوضاع و احوال امروز چقدر به مسجد مىرويم كه بچه هاى ما كه هفت ساله شده اند، به دبستان رفته اند و بعد به دبيرستان و بعد به دانشگاه ولى اصلا پايشان به مساجد نرسيده است - بروند. اينها قهرا از مساجد فرارى مىشوند. حالا ممكن است بگوييد وضع مسجد خراب است، كثيف است، يا مثلا يك روضه خوان مىآيد و حرف چنين و چنان مىزند. آنها را هم وظيفه داريم كه درست كنيم. وظيفه كه در يك جا تمام نمى شود. وضع مساجد خودمان را بايد اصلاح كنيم. پس اين را هم هرگز فراموش نكنيد كه ما وظيفه داريم نماز بخوانيم و وظيفه داريم كه خاندان خودمان را هم نماز خوان كنيم به شكلى كه به نماز راغب و تشويق بشوند، فوايد و خاصيت نماز خواندن و در حدودى كه مىتوانيم فلسفه نماز خواندن را براى بچه ها بگوييم.
در آيه قرآن هست كه بعضى از اهر جهنم در حالى معذب هستند مىپرسند: ما سلككم فى سقر چه چيز شما را در اين جهنم قرار داد؟ قالوا لم نك من المصلين و لم نك نطعم المسكين ما نماز مىخوانديم، به فقرا كمك نمى كرديم و كنا نخوض مع الخائضين (118) در هر چرندى هم وارد مىشديم، هر جا كه ضد دين مىگفتند مىرفتيم گوش مىكرديم يا خودمان مىگفتيم؛ نتيجه اش اين است.
از اينجا چرا نماز در اسلام اينقدر مهم است، چرا پيغمبر مىگويد نماز عمود اين خيمه است چون اگر نماز باشد و به درستى اجرا بشود، همه چيز درست مىشود.
على عليه السلام در آخرين وصايايش - كه مكرر شنيده ايد و با جمله الله الله شروع مىشود، همان وصايايى كه وقتى تمام شد چند لحظه بيشتر طول نكشيد كه جان به جان آفرين تسليم كرد - راجع به نماز فرمود: الله الله بالصلاة فانها عمود دينكم (119) خدا را، خدا را درباره نماز كه نماز استوانه خيمه دين شماست.