فصل چهارم: هجرت و جهاد - آزادی معنوی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آزادی معنوی - نسخه متنی

مرتضی مطهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فصل چهارم: هجرت و جهاد

هجرت و جهاد(1)

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمدلله رب العالمين بارى الخلائق اجمعين و الصلاة و السلام على عبدالله و رسوله و حبيبه و صفيه، سيدنا و نبينا و مولانا ابى القاسم محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم و سلم و على اله الطيبين الطاهرين و المعصومين، اعوذ بالله من الشيطان الرجيم:

و من يخرج من بيته مهاجرا الى الله و رسوله ثم يدركه الموت فقد و قع اجره على الله. (120)

يكى از موضوعاتى كه در قرآن مجيد به آن عنايت زياد شده است و در فقه اسلامى جاى مخصوص دارد، مساله هجرت است. هجرت در نظر اغلب صرفا يك حادثه تاريخى است كه در صدر اسلام صورت گرفته است، همان هجرتى كه رسول خدا با اصحابش از مكه به مدينه هجرت كردند و مبدا تاريخ هجرى شد. و البته اين، حادثه بزرگى است در تاريخ اسلام و ارزش تاريخى فوق العاده دارد ولى آيا هجرت صرفا يك حادثه تاريخى است و اينهمه كه در قرآن از هجرت ياد شده است و مهاجرين در رديف مجاهدين ذكر مىشوند و مهاجرت پايه به پايه مجاهدت (الذين امنوا و هاجروا و جاهدوا) آيا همه اينها ناظر به يك واقعه خاص است، حادثه اى مربوط به گذشته، و ديگر امروز و به طور كلى بعد از آن دوره، هجرت در اسلام معنى و مفهوم ندارد؟ و يا هجرت هم مانند خود ايمان است، مانند جهاد است الذين امنوا و هاجروا و جاهدوا و همان طورى كه ايمان و جهاد اختصاص به صدر اسلام ندارند، هجرت هم اختصاص به صدر اسلام ندارد. هجرتى كه در صدر اسلام صورت گرفت، مانند جهادهاى صدر اسلام است كه يك مصداقى است از يك حكم در اسلام. اين خودش سوالى است.

على عليه السلام در كلمات خودشان اين مساله را طرح كرده اند كه در نهج البلاغه مسطور است و ايشان صريحا مىگويند: الهجرة على حده الاول هجرت به حكم و وضع اول خودش باقى است. يعنى هجرت اختصاص به يك زمان معين و مكان معين نداشته است كه چون پيغمبر اكرم از مكه به مدينه هجرت فرمودند، پس در آن وقت وظيفه هجرت به تبع پيغمبر بر ديگران لازم واجب شد و آنها كه همراه و در خدمت ايشان به مدينه آمده بودند، مهاجر خوانده مىشدند و ديگر بعد از زمان پيغمبر، هجرت موضوع و معنى ندارد. على عليه السلام مىفرمايد نه الهجرة على حده الاول

/ 134