لطفا منتظر باشید ...
همت بزرگ در جمع كردن ثروت
ديگرى بزرگ است مثلا در جمع كردن ثروت. مگر همتها در گردآوردن ثروت هاى متساوى است بعضى اساسا هيچ همتى در جمع كردن ثروت ندارند، هدفشان فقط اين است كه شكمشان سير بشود؛ نانى به دست بياورند ولو از راه نوكرى باشد، ولوا از راه دريوزگى باشد، ولوا را راه تن به ذلت دادن باشد. ولى يكى مىخواهد داشته باشد، مىخواهد گرد بياورد. حال آنهايى كه همت جمع كردن ثروت را دارند، با هم مساوى هستند؟ ابدا.
برخى اساسا يك داعيه جمع كردن ثروت در وجودشان هست كه به كم قانع نيستند. اين نكته را هم عرض كنم كه گاهى بعضى از افراد بى همت به دليل اينكه عرضه ندارند، به دليل اينكه هم ندارند، به دليل اينكه مرد نيستند وقتى آدمى را مىبينند كه دنبال جمع كردن ثروت مىرود، تحقيرش مىكنند، به او مىخندند، آيات زهد را مىخوانند، دم از تقوا و زهد مىزنند، مىخواهند مغالطه كنند نه آقا! او كه دنبال جمع كردن ثروت مىرود، با همان حرص و حالت دنيا پرستى هم مىرود، او تو ضعيف همت و دون همت گداصفت بالاتر است. مذموم است. يك زاهد واقعى مىتواند او را مذمت كند كه مرد همت است مثل على؛ مرد كار است، مرد پيدا كردن ثروت است اما آزمند نيست، حريص نيست، براى خودش نگه نمى دارد، خودش را به آن پول نهمى بندد. پول را به دست مىآورد ولى براى چه براى خرج كردن، براى كمك كردن، اوست كه حق دارد اين را مذمت كند و بگويد: اى آزمند! اى حريص! اى كسى كه همت دارى، عزيمت دارى، تصميم دارى، تصميم دارى، شور در وجودت هست، نيرو در وجودت هست، چرا نيرويت را در راه جمع كردن ثروت مصرف مىكنى چرا ثروت براى تو هدف شده است ثروت بايد براى تو وسيله باشد. اما من دون همت پست نظر كه همان مال و ثروت را با نكبت و دريوزگى از دست ديگرى مىگيرم (دست او را مىبوسم، پاى او را مىبوسم كه يك هزارم، يك ميليونيم ثروتش را به من بدهد) حق ندارم از او انتقاد كنم.
