ديده نبيند همي، نقش نهان ترا حسن بدان تا كند جلوه گهت بر همه در همه ى هست و نيست، از ترى و تازگى زان لب تو هر دمى گردد باريك تر هيچ اگر بينمى شكل ميانت به چشم بوسه دهد خلد و حور، پاى و ركيب ترا چون تو به آماج گاه تير نهى بر كمان پرده زنان روز و شب حلقه ى زلف ترا برد دل و گوش و هوش بهر جواز لبت قبله ى خود ساخت عشق از پى ايمان و كفر فتنه جان كرد صنع نرگس شوخ ترا پيشروان بهشت بر پر و بال خرد ديده ى جانها بخورد نوك سنانت وليك از پى ضعف ميان حرز چه جويى ز من سلطان بهرامشاه آنكه به تاييد حقهيبتش ار نيستى شحنه وجود ترا هيبتش ار نيستى شحنه وجود ترا
بوسه نيابد همي، شكل دهان ترا پيرهن هست و نيست، ساخت نهان ترا نيست نهانخانه اى روت جان ترا كز شكر و آب كرد روح لبان ترا جان نهمى بر ميان شكل ميان ترا سجده كند عقل و روح دست و عنان ترا تير فلك زه كند تير و كمان ترا غاشيه كش چرخ پير بخت جوان ترا نام شكر گر شدست كام و زبان ترا زلف نگون ترا روى ستان ترا انس روان ساخت طبع سرو روان ترا نسخه ى دين خوانده اند سيرت و سان ترا جان سنايى كند شكر سنان ترا خدمت خسرو نه بس حرز ميان ترا هست بحق پاسبان خانه و جان تراجان ز عدم جويدى نام و نشان ترا جان ز عدم جويدى نام و نشان ترا
لطفا منتظر باشید ...
