دريغا در هر عالم از عالمهاى خدا قرآن را به نامى خوانند كه در آن عالم ديگر نخوانند .در پردهاى قرآن را « مجيد » خوانند كه : بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ [332] .[ چنين نيست كه درباره قرآن مىپندارند ] بلكه آن ، قرآنى باعظمت و بلند مرتبه است . در پرده ديگر « مبين » خوانند كه : وَكِتَابٌ مُبِينٌ [333] .نور و كتابى روشنگر آمده است . در پرده ديگر « عظيم » خوانند : وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِى وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ [334] .و به راستى كه هفت آيه از مثانى [ يعنى سوره حمد ]و قرآن بزرگ را به تو عطا كرديم .در پرده ديگر « عزيز » خوانند كه : وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ [335] .بىترديد قرآن كتابى است شكستناپذير . در عالمى ديگر « كريم » خوانند كه : إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ [336] .يقيناً اين قرآن ، قرآنى است ارجمند و باارزش . در جهانى ديگر « حكيم » خوانند كه : آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ [337] .اين آيات [ با عظمت ] كتاب محكم و استوار است . قرآن را چند هزار نام است ، به سمع ظاهر نتوانى شنيد ، اگر سمع درونى دارى در عالم حم * عسق [338] اين نامها پوشيده با تو در صحرا نهند .دريغا مگر مصطفى صلىاللهعليهوآله از اينجا گفت : اِقْرَؤوا الْقُرْآنَ وَالْتَمِسُوا غَرائِبَهُ .بخوانيد قرآن را و غرائب آن را تقاضا كنيد .
لطفا منتظر باشید ...
