آن گاه كه لباس تقوا به تن هستى خود كردى و با آب عشق دوست ، غسل يا وضو بجاى آوردى و يا با غبار كوى محبوب دست و صورت صفا دادى و در مقام تسليم قرار گرفتى ، به مرحله ديگر سفر كن و آن مرحله خالى كردن دل از غير اوست كه اگر دل از غيرش خالى نكنى چگونه امكان نيت خالص و اراده پاك براى تو خواهد بود ؟همه حواس و مشاعر و ذهنيات خويش را از تفرقه نجات ده و بر محور عشق جانان جمع كن و بر اين حقيقت مراقب و مواظب باش كه در آستانه معراج هستى و در اين سفر مسئله درمان فراق با داروى وصال مطرح است ! !امام خمينى رحمهالله در اين زمينه مىگويد :بدان كه اهل معرفت و اصحاب مراقبه را به قدر معرفت آنها به مقام مقدس ربوبيت و اشتياق آنها به مناجات حضرت بارى عز اسمه از اوقات صلاة كه ميقات مناجات و ميعاد ملاقات با حق است ، مراقبت و مواظبت بوده و هست .آنان كه مجذوب جمال جميل و عاشق و دلباخته حسن ازلند و از جام محبت سرمست و از پيمانه الست بيخودند ، از هر دو جهان رسته و چشم از اقاليم وجود بسته و به عزّ قدس جمال اللّه پيوستهاند ، براى آنها دوام حضور است و لحظهاى از فكر و ذكر و مشاهدت و مراقبت مهجور نيستند و آنان كه اصحاب معارف و ارباب فضايل و فواضلند و شريف النفس و كريم الطينهاند ، چيزى را به مناجات حق اختيار نكنند و از خلوت و مناجات حق ، خود او را طالبند . عزّ و شرف و فضيلت و معرفت را همه در تذكر و مناجات با حق دانند ، اينان اگر توجه به عالم كنند و نظر به كونين اندازند نظر آنها عارفانه باشد و در عالم ، حق جو و حقطلبند و تمام موجودات را جلوه حق و جمال جميل دانند .اينان اوقات صلاة را به جان و دل مواظبت كنند و خود را براى ميقاتگاه حق حاضر و مهيا كنند و دل آنها حاضر است و از محضرحاضر را طلبند و احترام محضر را براى حاضر كنند و عبوديت را مودت و معاشرت با كامل مطلق دانند و اشتياق آنها براى عبادت از اين باب است .آنان كه مؤمن به غيب و عالم آخرت و شيفته كرامات حضرت حق جلالهاند و نعمتهاى ابدى بهشتى و لذتها و بهجتهاى دائمى سرمدى را با حظوظ دائره دنيويه و لذائذ ناقصه موقته مشوبه ، مبادله نكنند نيز در وقت عبادات ـ كه بذر نعم اخرويه است ـ قلوب خود را حاضر نمايند و از روى دلچسبى و اشتياق قيام به امر كنند و از اوقات صلاة كه وقت حصول نتايج و كسب ذخاير است انتظار كشند و چيزى را به نعم جاويدان اختيار نكنند ، اينان نيز چون قلب آنها از عالم غيب با خبر است ، ايمان قلبى به نعم هميشگى و لذات دائمه عالم آخرت آورند ، اوقات خود را غنيمت شمارند و تضييع اوقات خود نكنند ، « اولئك اصحاب الجنة و ارباب النعمة هم فيها خالدون » .اين طوايف كه ذكر شد و بعض ديگر كه ذكر نشد ، خود عبادات نيز براى آنها لذاتى است به حسب مراتب آنها و معارف آنان و كلفت تكليف براى آن ها به هيچوجه نيست.
لطفا منتظر باشید ...
