شرايط قارى قرآن - عرفان اسلامی جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 5

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

شرايط قارى قرآن

بر تمام عبّاد حق ، واجب عينى است كه در شبانه‏روز ، ده مرتبه حمد و يكى ديگر از سوره‏هاى قرآن را قرائت كنند .

و اين قرائت در ارتباط با نماز است و قارى اگر بخواهد بر اساس خواسته حق ، به قرائت قرآن اقدام كند ، به فرموده حضرت صادق عليه‏السلام بايد سه واقعيت را مراعات كند :

1 ـ قلب خاشع .

2 ـ بدن آسوده .

3 ـ جايى كه حواس و مشاعر آزاد از تشويش و اضطراب باشد .

1 ـ خشوع قلب در قرائت

خشوع قلب كه تواضع و تسليم بودن او در برابر خداست و ترس او از مقام و عذاب حق با معرفت نسبت به حضرت او به دست مى‏آيد و اين معرفت از طريق قرآن و آثار عترت قابل تحصيل است .

2 ـ فراغت در قرائت

بدن آسوده با مراعات بهداشت تن و روان به دست مى‏آيد ؛ اگر انسان مراعات قواعد بهداشت تن و روان را ننمايد ، در عبادت نشاط و حواس جمع نخواهد داشت و به خصوص موفق به قرائت و فهم واقعى قرآن نخواهد گشت .

3 ـ محل قرائت

محل قرائت قرآن هم بايد خالى از كشش‏هاى مادى و شيطانى و غريزى باشد كه در ميان جمع اين كشش‏ها و عوامل ، امكان قرائت قرآن ، به نحوى كه حضرت او خواسته وجود ندارد ، جايى كه از هر گوشه آن صدايى بلند و عاملى انسان را به سوى خود مى‏كشد ، جاى قرائت قرآن و به عبارت ديگر خواندن نماز نيست .

بهترين محل براى قرائت واقعى مساجد است ؛ بهترين مسجد نيز آن مسجدى است كه از زر و زيور و آرايش‏هاى فريبنده و جلب كننده حواس ، خالى است .

برخى از مساجد از نظر ساختمان برون و درون و زينت و آرايش و جمال و جلال ظاهر ، آدمى را به ياد ساختمان‏هاى مادى‏گرايان و اهل دنيا مى‏اندازد و در تمام وقتى كه انسان در نماز است ، به جاى ياد خدا ، به فكر آرايش و زيور محراب و در و ديوار و وضع مسجد است .

مسجد در زمان پيامبر بزرگ اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، عبارت از يك زمين محصور بود و هيچ‏گونه زر و زيور و آرايش در آن وجود نداشت .

در مسجدى كه پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بنا كرده بود ، جز ريگ بيابان فرش نداشت و جز آسمان براى آن سايبانى نبود .

در همان مسجد بود كه مردان و زنان بزرگى به جامعه انسانيت تحويل داده شد و همانجا بود كه نور اسلام به تمام كره زمين تابيد و تمام امور مسلمانان از سياست و قضا و اقتصاد و امور خانوادگى و اجتماعى ، سرچشمه گرفت و فيوضات الهى از آن مكان شريف بود كه بر روح و جان و نفوس مستعد تابيد و از تابش آن كسانى به وجود آمدند كه فخر كائنات شدند .

/ 239