بر تمام عبّاد حق ، واجب عينى است كه در شبانهروز ، ده مرتبه حمد و يكى ديگر از سورههاى قرآن را قرائت كنند .و اين قرائت در ارتباط با نماز است و قارى اگر بخواهد بر اساس خواسته حق ، به قرائت قرآن اقدام كند ، به فرموده حضرت صادق عليهالسلام بايد سه واقعيت را مراعات كند :1 ـ قلب خاشع .2 ـ بدن آسوده .3 ـ جايى كه حواس و مشاعر آزاد از تشويش و اضطراب باشد .
1 ـ خشوع قلب در قرائت
خشوع قلب كه تواضع و تسليم بودن او در برابر خداست و ترس او از مقام و عذاب حق با معرفت نسبت به حضرت او به دست مىآيد و اين معرفت از طريق قرآن و آثار عترت قابل تحصيل است .
2 ـ فراغت در قرائت
بدن آسوده با مراعات بهداشت تن و روان به دست مىآيد ؛ اگر انسان مراعات قواعد بهداشت تن و روان را ننمايد ، در عبادت نشاط و حواس جمع نخواهد داشت و به خصوص موفق به قرائت و فهم واقعى قرآن نخواهد گشت .
3 ـ محل قرائت
محل قرائت قرآن هم بايد خالى از كششهاى مادى و شيطانى و غريزى باشد كه در ميان جمع اين كششها و عوامل ، امكان قرائت قرآن ، به نحوى كه حضرت او خواسته وجود ندارد ، جايى كه از هر گوشه آن صدايى بلند و عاملى انسان را به سوى خود مىكشد ، جاى قرائت قرآن و به عبارت ديگر خواندن نماز نيست .بهترين محل براى قرائت واقعى مساجد است ؛ بهترين مسجد نيز آن مسجدى است كه از زر و زيور و آرايشهاى فريبنده و جلب كننده حواس ، خالى است .برخى از مساجد از نظر ساختمان برون و درون و زينت و آرايش و جمال و جلال ظاهر ، آدمى را به ياد ساختمانهاى مادىگرايان و اهل دنيا مىاندازد و در تمام وقتى كه انسان در نماز است ، به جاى ياد خدا ، به فكر آرايش و زيور محراب و در و ديوار و وضع مسجد است .مسجد در زمان پيامبر بزرگ اسلام صلىاللهعليهوآله ، عبارت از يك زمين محصور بود و هيچگونه زر و زيور و آرايش در آن وجود نداشت .در مسجدى كه پيامبر صلىاللهعليهوآله بنا كرده بود ، جز ريگ بيابان فرش نداشت و جز آسمان براى آن سايبانى نبود .در همان مسجد بود كه مردان و زنان بزرگى به جامعه انسانيت تحويل داده شد و همانجا بود كه نور اسلام به تمام كره زمين تابيد و تمام امور مسلمانان از سياست و قضا و اقتصاد و امور خانوادگى و اجتماعى ، سرچشمه گرفت و فيوضات الهى از آن مكان شريف بود كه بر روح و جان و نفوس مستعد تابيد و از تابش آن كسانى به وجود آمدند كه فخر كائنات شدند .