قبل از توضيح آيات ، چه نيكوست مقدمه كوتاهى را كه در ذيل اين آيات از مفسر بزرگ قرن ، علامه طباطبايى رسيده نقل شود :اين آيات مباركه به حسب ظاهر مىخواهند ، اين مطلب را برسانند كه خلقت و آفرينش اوليه انسان هلوعيت است كه همان بىصبرى و بىثباتى و شتابزدگى و بىقرارى است .كه لازمهاش در مواردى كه به او عنايتى شود و مالى به دست آورد و يا صاحب قدرت و اعتبارى گردد منوعيت است كه همه را براى خود برداشته و از اعطا به ديگران امساك مىورزد .و در مواردى كه شرى به او برسد و مصيبتى وارد گردد و يا مالى از دست بدهد جزوعيت است كه ناله و غوغا سر مىدهد و فريادش بلند مىگردد .فقط نمازگزاران هستند كه از اين قاعده كليه و خلقت اوليه انسان استثنا شدهاند .كدام نمازگزاران ؟ آنان كه چنين و چنانند ، در نماز و زكات اهتمام دارند و از عذاب خدا در هراسند و به روز قيامت و باز پسين تصديق دارند و خود را از زنا و اعمال شنيع حفظ مىكنند و امانتدار بوده و عهد خود را مراعات مىنمايند و بر گواهى و شهادت استوار و قائم هستند .در اين آيات تمام اعمال حسنه را يكايك شمرده و چيزى را فروگذار نكرده است .در آيات بعد بلافاصله مىفرمايد : فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ * عَنِ الْيَـمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ * أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ * كَلاَّ [159] .كافران را چه شده كه به تو چشم دوخته به سويت شتابانند ؟ * از راست و چپ ، گروه گروه ، * آيا هر يك از آنان طمع دارد كه او را در بهشت پرنعمت درآورند ؟ ! * اين چنين نيست .
لطفا منتظر باشید ...
