اللّهُ الصَّمَدُ [458] .خداى بىنياز [همه موجودات هستى كه نيازمند و عين فقرند براى رفع نيازشان روى به او كنند و از حضرتش گدايى نمايند] . آقاى عزيز و بزرگوارى كه در تمام نيازها روى به او آورند و بر حضرتش تكيه كنند و توجه نمايند و بدون او كارى انجام نگيرد .به فرموده حضرت سيد الشهدا و حضرت سجاد و امام باقر و حضرت صادق عليهمالسلامكسى كه آقايى و بزرگى و شرف و سيادت ، در او در نهايت كمال است ، كسى كه دائم و هميشگى است و هماره بوده و خواهد بود ، فرمانرواى بزرگى كه فوق او ، امر دهنده و نهى كننده نيست و قائم به ذات و بىنياز از غير است .علامه مجلسى رحمهالله در كتاب پرقيمت « مراة العقول » مىگويد :اين معنا در حقيقت عبارت است از وجوب وجود و بىنيازى مطلق او و احتياج عموم كائنات در جميع امور به اوست ، يعنى مبدأ كل و مرجع عموم و پناهگاهى كه هر كس هر حاجتى دارد و هر چه بخواهد او قادر به انجام حاجت و بخشيدن خواستهاش هست و از آنچه همگان نياز به آن دارند چيزى را فاقد نمىباشد و سزاوار است كه همه كس به خشوع و پرستش متوجه وى شوند و روى نياز به دربار بىنياز او آرند .
خداوند نزاده و زاييده نشده
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ [459] .نزاده ، و زاييده نشده است . نزاده است و زاده نشده است ، شكى نيست كه اگر فرزندى داشت لازمهاش اين بود كه طبق قوانين طبيعى خودش از ديگرى زاده شده باشد و اگر از ديگرى زاده شده بود محدود بود و معنايى براى ازليت نبود ، اين جمله نورانى رد بر تمام مشركان و اهل كتاب است ؛ زيرا آن بدبختهاى جاهل مدعى فرزند داشتن خدا بودند : مشركان ، فرشتگان را دختران او و يهود عزير را و مسيحيان مسيح را پسران خدا مىگفتند ؛ اين است كه در رد عقايد اين بىخبران فرمود : نزاييده نه پسر نه دختر نه چيز ديگر و بعد چون اينان براى همين فرزندان مقام خدايى قايل شده به پرستش آنان پرداختند ، سپس مىفرمايد : زاييده نشده است .