اكنون كه عظمت نماز در پرتو امر حضرت ذوالجلال روشن شد و موقف و موضع اين برنامه حياتى در ميان احكام و اوامر خداوند معلوم گرديد ، جاى اين سؤال است كه در ميان اجراكنندگان اين امر و عمل كنندگان به اين مسئله ، عمل كدام طايفه از ميان همه عمل كنندگان مورد پذيرش خداست و نماز كدام دسته از نمازگزاران به مرحله قبولى حضرت حق مىرسد ؟در اين زمينه بايد گفت :بر اساس آيات كتاب خدا و روايات و اخبار ، نمازى كه مقرون به سه شرط است بدون شك مورد قبول خداست :1 ـ ايمان .2 ـ تقوا .3 ـ جمع بودن شرايط ظاهرى و باطنى نماز در حد وسع مكلف ، از قبيل طهارت صحيح ، نيت خالص ، وقت ، مكان مباح ، صحت قرائت ، ترتيب ، موالات ، طمأنينه ، قبله و ساير شرايط .نماز كسى كه اعتقاد صحيحى به حق و قيامت و نبوت و كتاب و ملائكه ندارد قابل قبول نيست .نماز كسى كه از گناه و پليدى و ظلم و ستم و پايمال كردن حقوق ابا ندارد قبول نيست : إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ [113] .خدا فقط از پرهيزكاران مىپذيرد . عزيزان ! توجه داشته باشيد كه به هنگام نماز ، به پيشگاه چه آقايى قرار مىگيريد و در برابر كدام مولا مىايستيد و آقا و مولاى شما چه مىخواهد ! آيا نمازى كه شما مىخواهيد ، يا دلخواه شماست بايد تقديم محضر او كنيد ، يا نمازى كه او مىخواهد و به آن امر كرده بايد بجا آوريد ؟ ! آن نمازى كه او به آن امر فرموده ، به جا آوردنش بايد انسان را از همه فحشا و منكرات باز دارد و آدمى را تا پيشگاه قرب حضرتش رهنمون گردد و براى دين و ايمان انسان به منزله عمود خيمه باشد و باطن آدمى را به معراج برده و به نقطه وصل برساند .در روايتى از رسول اسلام آمده :خداوند به نمازى كه قلب نمازگزار با بدنش هماهنگ نباشد ، نمىنگرد[114] .و در جاى ديگر فرموده :خشوع زينت نماز است[115] .
لطفا منتظر باشید ...
