در تفسير « تيسير » آورده كه : تمامى معانى كلماتش به دو چيز باز مىگردد :الحمدللّه : حمد ، دو حمد است : يكى بر صفات الهى و يكى بر نعما و آلاى نامتناهى ، يا يكى به واسطه و ديگرى بدون واسطه .رب العالمين : عالم دو عالم است : يكى عالم بقا و يكى عالم فنا ، يا يكى عالم علوى و ديگرى عالم سفلى .الرحمن الرحيم : رحمت دو رحمت است ، يكى در دنيا و ديگرى در عقبى يا يكى شامل همه خلقان و ديگرى خاص به مؤمنان.مالك يوم الدين : جزاست و جزا دو چيز است ، يكى بر وفا و يكى بر رجا ، يا يكى در رجعت صغرى و ديگرى در رجعت كبرى .اياك نعبد : عبادت دو عبادت است ، يكى پوشيده و ديگرى پيدا ، يا يكى عبادت اجرا و بندگان و ديگرى عبادت احرار و مخلصان.اياك نستعين : استعانت بر دو مرحله است ، يكى بر آداب امر و ديگرى بر تحمل قضايا ، يكى استعانت در امور دنيا و ديگرى طلب اعانت در يوم نشور و جزا .اهدنا : هدايت بر دو مرتبه است ، يكى ابتداى آن و دوم ثبات بر آن ، يا يكى هدايت صورى و ديگرى هدايت معنوى . الصراط : دو صراط است ، يكى راه اهل سعادت و دوم طريق ارباب شقاوت كه اول طريق مستوى و ثانى طريق منحنى است.المستقيم : مستقيم راه راست است و راه راست نيز دو راه است ، يكى راه اصحاب شريعت و ديگرى ارباب طريقت ، يا يكى راه كوتاه و آبادان و ديگرى راه دور و بيابان . انعمت عليهم : سعدائند و ايشان دو فرقهاند : يكى انبيا و ديگرى اوليا و يا يكى سيد ابرار و ديگرى اهل بيت آن بزرگوار .