لطفا منتظر باشید ...
4 ـ هيبت
حالت ترس از مقام الهى ممكن است از دو طريق براى انسان حاصل شود : يا توجه به عظمت و بزرگى حضرت او ، يا توجه به عقاب و عذابى كه براى گنهكاران حرفهاى مقرر فرموده است .در هر صورت ، نمازگزار در نماز بايد با توجه به عظمت دوست يا انتقامش از مجرمان ، دلى غرق از هيبت پيدا كند و آن حال را تا آخر نماز با خود داشته باشد ، البته اولياى خدا را در نماز نظر به نعم بهشت و عذاب آخرت نبود ، آنچه به آن نظر داشتند فقط و فقط حضرت مولا بود و هيبتى كه در دل آنان بود محصول معرفت آنان نسبت به حضرت دوست بود .به قول فيض كاشانى آن عارف وارسته :خم ابروى تو محراب ركوع است و سجودم جلوه حسن تو ديدم طمع از خويش بريدم با تو در عيشم و عشرت همه سودم همه نورم بىتو در رنجم و محنت هم آهم همه دودم بىخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم تا كه شد محو در انوار وجود تو وجودم بىتو در رنجم و محنت هم آهم همه دودم بىتو در رنجم و محنت هم آهم همه دودم
