لطفا منتظر باشید ...
نماز در آيينه تاريخ
حضرت آدم عليهالسلام و نماز
« تفسير على بن ابراهيم قمى » ، در توضيح آيه :فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ [4] .پس آدم كلماتى را [ مانند كلمه استغفار و توسّل به اهل بيت عليهمالسلام كه مايه توبه و بازگشت بود ] از سوى پروردگارش دريافت كرد . روايتى را از قول پدرش ابراهيم قمى ، از ابن ابى عمير ، از ابان بن عثمان از امام صادق عليهالسلام نقل مىكند[5] كه مورد اعتماد كتب رجالى شيعه از قبيل : « معجم الرجال » ، « قاموس الرجال » ، « رجال الكشى » ، « جامع الرواة » قرار گرفته كه اين اعتماد نمايشگر اين معنى است كه مسئله نماز از جانب حضرت ذوالجلال به عنوان عبادتى بزرگ و طاعتى عظيم در عصر حضرت آدم ابوالبشر مطرح شده و پروردگار عزيز آيين و مكتب مربوط به آدم را همراه با نماز قرار داده است !!ترجمه فارسى روايت، تا آنجا كه لازم مىباشد از نظر خوانندگان عزيز مىگذرد.آدم پس از اينكه بر اثر نزديك شدن به درخت منهيه ، از بهشت رانده مىشود و به زمين هبوط مىكند ، به مدت چهل شبانهروز در كوه صفا واقع در مكه نزديك به محل بيت اقامت مىنمايد .در آن مدت به خاطر دورى از بهشت ، در حالى كه سر به سجده داشت سرشك از ديده مىسفت و به خاطر دورى از جنت و به خصوص دچار شدن به مقام فراق از محبوب به شدت مىگريست ! !
او شب و روز سر به زانوى غم داشت و آتش دل در سرشك ديده آشكار مىساخت و گاهى جبين بر خاك درگاه حضرت معبود ساييده به عنوان اظهار فقر و عجز در پيشگاه آن غياث مستغيثين عرضه مىداشت :
اى خدا اى رهنماى گمرهان اى تو پيدا جز تو ناپيدا همه يا غياث المستغيثين الغياث الغياث اى بيكران درياى لطف دور گشتم گم شد آواز جرس در ميان رهزنان ماندم اسير گه به بالا مىكشندم گه به زير اى تو دانا هم به پيدا و نهان وى تو بينا جز تو نابينا همه اى نشاط جان غمگين الغياث الغياث اى موج توفانخيز لطف اى امير كاروان فريادرس گه به بالا مىكشندم گه به زير گه به بالا مىكشندم گه به زير
