ارباب مجاهده كه عنان اختيار از دست اين مكار بردهاند ، فرمودهاند كه او از ده باب درمىآيد .
اول
از باب حرص و آن را به قناعت مىتوان بست و كريمه : وَمَا مِن دَابَّةٍ فِى الْأَرْضِ إِلاَ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا [361] .و هيچ جنبدهاى در زمين نيست مگر اينكه روزىِ او برخداست . را نصب العين خود ساخت .
دوم
از باب طول امل درمىآيد و آن را به خوف از موت مىتوان مسدود كرد و التجا به كريمه : كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ [362] .هر كسى مرگ را مىچشد و بدون ترديد روز قيامت پاداشهايتان به طور كامل به شما داده مىشود . پس هر كه را از آتش دور دارند و به بهشت درآورند مسلماً كامياب شده است و زندگى اين دنيا جز كالاى فريبنده نيست .
سوم
از ممر طلب راحت و نعمت در مىآيد و آن را به زوال نعمت و ياد كردن صعوبت و سختى حساب مقابله مىتوان كرد و تأديب او به وعيد : ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ [363] . بگذارشان تا بخورند و [ با لذايذ مادى و زودگذر ]كامرانى كنند ، و آرزوها ، سرگرمشان نمايد؛ سپس [حقّانيّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهميد. اينان را به خورد و خواب طبيعى و لذات حيوانى واگذار تا آمال و اوهام دنيايى آنان را غافل كند پس زود است كه نتيجه كامرايى بيهوده و بىثمر خويش را بيابند .
چهارم
از ممر عجب و خودبينى در مىآيد و آن راه را به خوف از عاقبت مسدود بايد ساخت و تقويت از آيات : يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِىٌّ وَسَعِيدٌ * فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ * خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّماوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ * وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِى الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلاَّ ما شَاءَ رَبُّكَ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ [364] .روزى كه چون فرا رسد ، هيچ كس جز به اجازه او سخن نمىگويد ؛ پس برخى تيرهبخت و برخى نيكبختاند . * اما تيرهبختان [ كه خود سبب تيرهبختى خود بودهاند ] در آتشاند ، براى آنان در آنجا نالههاى حسرتبار و عربده و فرياد است . * در آن تا آسمانها و زمين پابرجاست جاودانهاند ، مگر آنچه را كه مشيّت پروردگارت اقتضا كرده است ؛ بىترديد پروردگارت هر چه را اراده مىكند ، انجام مىدهد . * اما نيكبختان [ كه به توفيق و رحمت خدا سعادت يافتهاند ] تا آسمانها و زمين پابرجاست ، در بهشت جاودانهاند مگر آنچه را مشيّت پروردگارت اقتضا كرده ، [ بهشت ]عطايى قطع ناشدنى و بىپايان است .