چه بسيار مردمى كه عمرى به خود زحمت مىدهند و به اجراى برخى از احكام خدا قيام مىكنند ، ولى زحمات آنان به فرموده قرآن مجيد هَباءً مَنْثُوراً [117] مىگردد.اينان كسانى هستند كه يا از ايمان برخوردار نيستند مانند منافقين ، يا اهل هر نوع گناه و معصيتاند مانند فاسقين ، يا شرايط صحت و قبولى عمل را رعايت نمىكنند مانند مردمى كه به احكام الهى اهميت نمىدهند .قرآن مجيد در سوره ماعون مىفرمايد : فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ * الَّذِينَ هُمْ عَن صَلاَتِهِمْ سَاهُونَ * الَّذِينَ هُمْ يُرَآءُونَ * وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ [118] .پس واى بر نمازگزاران *كه از نمازشان غافل و نسبت به آن سهلانگارند . * همانان كه همواره ريا مىكنند * و از [ دادن ] وسايل و ابزار ضرورى زندگى [ و زكات ، هديه و صدقه به نيازمندان ]دريغ مىورزند . بدون شك منافقان و فاسقان و آنان كه شرايط صحت و قبولى نماز را رعايت نمىكنند از مصاديق بارز آيات سوره ماعون هستند .نماز را هر كسى فراخور قدرت و استعدادش ، بايد با صورت و سيرت كامل به محضر حضرت حق ببرد ورنه از طرف معبود عالم مردود است .امام صادق عليهالسلام مىفرمايد :وقتى بنده نماز را به وقت خودش به جاى آورد و بر شرايط و حقيقت آن محافظت نمايد ، به صورت نورى پاكيزه به مقام قرب حركت مىكند و به صاحبش مىگويد : مرا حفظ كردى ، خداوند تو را حفظ كند .و اگر نماز را به وقتش نخواند و بر آن و شرايطش محافظت ننمايد ، به صورت سياه و تاريكى به او برمىگردد و مىگويد : مرا ضايع كردى ، خداوند ضايعت كند[119] .پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله فرمودند :دو نفر از افراد امت من براى نماز به پا مىخيزند و ركوع و سجود نماز هر دو يكى است ، ولى بين دو نماز آنان فاصله هم چون بين آسمان و زمين است ، آن گاه اشاره به مسئله خشوع شد[120] .