در اينجا حضرت صادق عليهالسلام به يك نكته عملى بسيار مهم اشاره مىفرمايند و آن اينكه چون قلب داراى حالت خشوع شد ، شيطان كه عبارت از هر گونه شر درونى و برونى است ، با تمام وجود از انسان فرار مىكند ، گويى قلب خاشع همانند شهاب ثاقبى است كه شياطين از ترس آن به آسمان نزديك نمىشوند و اگر به خود جرأت نزديك شدن بدهند ، بر اثر آن با تمام وجود فرار مىكنند . إِنَّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ * وَحِفْظاً مِن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ * لاَّ يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلاَءِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ * دُحُوراً وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ [346] .همانا ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستيم ، * و آن را از هر شيطان سركشى حفظ كرديم ، * آنان نمىتوانند به سخنان فرشتگان بسيار مكرم و شريف گوش فرا دهند ، و [ هرگاه به گوش دادن برخيزند ]از هر سو [ شهاب ] به سويشان پرتاب مىشود ، * تا با خفت وخوارى رانده شوند، وبراى آنان عذابى هميشگى است . آرى ، نماز ، آسمان معنوى الهى است و قلب خاشع كوكب آن آسمان است ، با بودن اين كوكب و اين شهاب ثاقب شيطان از دسترسى به قارى قرآن و خواننده فاتحة الكتاب كه اصل نماز است محروم است و چنانچه بخواهد به نمازگزار ، جهت بر همزدن نماز او و خبرگيرى از حقيقت نماز و به هم زدن آن حقيقت ، نزديك شود ، خشوع قلب همچون شهاب ثاقب او را از نمازگزار و دسترسى به حقيقت نماز رجم مىنمايد ؛ به همين خاطر خداوند متعال در قرآن مجيد فرموده :زمانى كه مشغول قرآن خواندن شدى از شيطان رانده شده به حضرت حق پناه ببر .با توجه به حقايقى كه در اين چند سطر خوانديد ، معلوم مىشود كه استعاذه به زبان تنها نيست و پناهگاه و حصن حصين الهى فقط به گفتن « اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم » نيست بلكه اين پناه بايد پناه عملى باشد ، به اين معنى كه در وجود انسان ، بايد خلوص ، تواضع ، خشوع ، معرفت ، عشق ، توجه ، انكسار ، فقر و ذلت تجلى كند كه اين تجلى همان پناهگاه است و چون در اين سنگر قرار گرفت ، بدون شك دست شيطان از دسترسى به او مخصوصاً به وقت نماز كوتاه مىگردد . وقتى با زبان مىگويى پناه مىبرم به خداوند از شيطان رجيم ، اگر بخواهى گفتارت مساوق با حقيقت باشد ، بايد عملاً براى قرار گرفتن در پناهگاه حركت كرده و خويش را در حالاتى كه از دسترس شيطان بيرون است قرار دهى كه هر چه به خداى متعال نزديك شوى ، به همان نسبت شيطان از تو دور شده و فاصله مىگيرد .اما اگر آراسته به آن واقعيتها نباشى ، پس از تكبيرة الاحرام هزاران بار هم بگويى : «اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» ، اثرى نداشته و نماز و قرائتت از دستبرد او در امان نخواهد ماند .آرى ، خداوند مهربان از باب لطف و عنايتى كه به انسان دارد وسايل هدايت و كمال را در هر جهت براى انسان فراهم آورده و او را براى دور كردن خطرات ، به خصوص از شؤون معنويش به انواع وسايل مجهز نموده است ، اين انسان است كه با شوق و جديت بايد خود را به نور هدايت برافروزد و به طور دائم براى راندن خطر دست به اسلحه باشد و با توفيق و عنايت حضرت حق ، زمين وجود خود را براى پديد آمدن محصولات الهى و فيوضات ربانى مستعد و آماده نگاه دارد و از اينكه به دست شياطين اين زمين پربركت تبديل به شورهزار گردد ، سخت مراقبت نمايد كه زمين شوره سنبل بر نيارد .
لطفا منتظر باشید ...
