وضع تأسف‏بار بى‏نماز - عرفان اسلامی جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 5

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وضع تأسف‏بار بى‏نماز

انسانِ بى‏نماز چه موجود بى‏توجه و قدر ناشناسى است كه بر سر سفره الهى و خوان كرم حق‏تعالى نشسته و به هر كيفيت كه مى‏خواهد از نعمت استفاده مى‏كند ، آن گاه به جاى تبديل نعمت به عبادت ـ كه در حقيقت شكر نعمت است ـ نعمت را تبديل به كفر و مخالفت مى‏كند .

در اينجا لازم است چهره آلوده و وضع نكبت بار بى‏نماز را از آيات قرآن و روايات اسلامى بنگريد .

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ * إِلاَّ أَصْحَابَ الْيَـمِينِ * فِى جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ * عَنِ الْمُـجْرِمِينَ * مَا سَلَكَكُمْ فِى سَقَرَ * قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ * وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ * وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضينَ * وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ * حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ * فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ [132] .

هر كسى در گرو دست‏آورده‏هاى خويش است ، * مگر سعادتمندان * كه در بهشت‏ها از يكديگر مى‏پرسند * از روز و حال گنهكاران ، * [ به آنان رو كرده ]مى‏گويند : چه چيز شما را به دوزخ وارد كرد؟ * مى‏گويند: ما از نمازگزاران نبوديم * و به تهيدستان و نيازمندان طعام نمى‏داديم * و با فرورفتگان [ در گفتار و كردار باطل ]فرومى‏رفتيم ، * و همواره روز جزا را انكار مى‏كرديم * تا آن‏كه مرگ ما فرا رسيد . * پس آنان را شفاعت شفيعان سودى نمى‏دهد ؛

در روايت آمده :

روزى پيامبر عزيز اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله همراه جمعى از اصحاب از راهى مى‏گذشتند ، ناگهان سگى شروع به پارس كرد.

حبيب خدا ايستاد تا سر و صداى آن حيوان تمام شد ، آن گاه روى مبارك به جانب ياران كرد و فرمود :

دانستيد اين سگ چه گفت ؟

عرضه داشتند : نه .

فرمود : اين حيوان گفت : يا رسول اللّه ! من هميشه خداى مهربان را شكر مى‏كنم كه بهره‏ام از هستى ، سگ شدن بود ، اگر انسان بى‏نماز بودم چه مى‏كردم ؟[133] !

در كتاب « اللآلى » در باب نماز آمده :

يك كشتى با جمعى سرنشين در زمان انبياى بنى‏اسرائيل بر درياى نيل در حركت بود ، ناگهان ماهيان دريا احساس حرارت و فشار كردند ، به درگاه حضرت حق ناليدند و عرضه داشتند : الهى !

مگر قيامت رسيده ؟

خطاب رسيد : نه ، در ميان مسافران اين كشتى كه به روى آب در حركت است يك بى‏نماز نشسته ، دندان او درد گرفت و سپس از دهانش جدا شد و او آن دندان را در آب انداخت ، نحسى و نجسى دندان يك بى‏نماز باعث شد كه بر شما هم فشار وارد شود ![134] !

در حديثى از حضرت باقر عليه‏السلام آمده :

اِنَّ تارِكَ الْفَريضَةِ كافِرٌ[135] :

به حق كه ترك كننده نماز واجب كافر است .

/ 239