اى قارى قرآن ! دقت كن كه كتاب خدا و منشور ولايت آن جناب را چگونه مىخوانى ؟ آيا اوامر و نواهى اين كتاب را كه به مصلحت تو وضع شده عمل مىكنى و حدود آن را رعايت مىنمايى ؟كه اين كتاب با عزت است ، در آن باطلى از هيچ جهت راه ندارد ، از جانب حكيم حميد براى هدايت بندگان نازل شده است .آن را شمرده بخوان تا بتوانى آنچه لازم است از آن درك كرده و براى خويش زمينه عمل فراهم آورى . [ وَقِفْ عِنْدَ وَعْدِهِ وَوَعيدِهِ وَتَفَكَّرْ فى أمْثالِهِ وَمَواعِظِهِ ، وَاحْذَرْ مِنْ اِقامَتِكَ حُرُوفَهُ فى إضاعَةِ حُدُودِهِ ]
انديشه در هنگام قرائت
به وقت قرآن چون به بشارتها و انذارهاى قرآن رسيدى بايست و خود را با آن آيات تطبيق كن و به وضع خويش آشنا شو و در امثال و مواعظ كتاب خدا انديشه كن ، تا بتوانى به علاج دردهاى خويش برسى و از اينكه در حروف قرآن بمانى ولى حدود آن را ضايع گردانى سخت بپرهيز كه در حديث آمده :چه بسا كسانى كه قرآن مىخوانند ولى قرآن مجيد آنها را لعنت مىكند[411] .بايد دانست كه تلاوت قرآن با شرايط ذكر شده ، فضيلت بسيار دارد ؛ در حديث قدسى آمده كه :هر كه مشغول تلاوت قرآن شود و به خاطر اشتغال به آن نتواند دعا كند و به من عرض حاجت آورد ، من بهترين مزد شاكران را به او عطا كنم و نام او را در زمره صابران و حامدان ثبت كنم و حاجت او را روا نمايم[412] .
قرآن ، سفره احسان خدا
عبداللّه مسعود از نبى اكرم صلىاللهعليهوآله نقل مىكند كه :قرآن مجيد سفره احسان خداست كه جميع بندگان را به آن دعوت نموده ، پس از خوان نعمت او بهرهمند شويد و هر چند توانيد فايده آن را فرا گيريد ، چه آن ريسمانى است محكم كه هر كه دست در آن زند ، هرگز از رحمت واسعه او محروم نشود و نورى است روشن كه گمراهان را به سر منزل مقصود رساند و شفايى است به غايت سودمند كه دردمندان و مستمندان جاهل از دارالشفاى معرفت آن عارف مىشوند و كانى است كه هر كس تابع آن مىشود به مرتبه ارجمند مىرسد ، پس تلاوت آن نماييد تا حضرتش به هر حرفى از آن ده حسنه در ديوان حسنات شما بنويسد ، نمىگويم كه « الم » ده حسنه دارد ، بلكه الف را ده حسنه و لام را ده حسنه و ميم را نيز ده حسنه است[413] .آرى ، اين است قرآن و اين است شرايط قرائت قرآن و اين است بزرگى و عظمت قارى قرآن !