مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ [445] .مالك و فرمانرواى روز پاداش و كيفر است . انسان داراى گوهر پربهاى آزادى است ، آزادى در نيت و عمل و همين آزادى باعث ارزش نيت و عمل است .در جوار اين گوهر پرعظمت اگر نيت و عمل انسان ، بر مقتضاى قواعد الهى از انسان صادر گردد ، از پى آن ثواب و جزاى نيك خواهد بود و اگر نيت عمل بر اساس هواى نفس و دعوات شياطين درونى و برونى ، از آدمى ظاهر گردد ، از پى آن عقاب و رنج و مشقت خواهد بود و چون دنياى محدود گنجايش ثواب نيكان و عذاب بدان را ندارد ، خداوند بزرگ مزد نيكان و بدان را به جهان ديگر منتقل كرده كه ابتداى آن جهان پايان اين جهان است و آن جهان محصول اين عالم است و به فرموده پيامبر گرامى اسلام صلىاللهعليهوآله اين جهان مزرعه آخرت است .اما اينكه مىگويد : مالك روز جزاست ، جاى اين پرسش است كه مگر خداوند مالك هر روز نيست و مگر جزاى عمل نيك و بد مخصوص به دنياى ديگر است و مگر انسان در همه لحظات چه از طريق وجدان و چه از طريق عكس العمل اعمال خويش در دنياى برون و درونش در معرض اجر و عقوبت نيست ؟
لطفا منتظر باشید ...
