عرفان اسلامی جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 5

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اگر به اظهارات دانشمندان شرق و غرب درباره عجز علم از درك واقعيت‏ها مراجعه كنيد ، دچار شگفتى و تعجب مى‏شويد و در ضمن به انصاف اهل انصاف و تواضع متواضعين پى مى‏بريد .

در اينجا لازم است به گوشه‏اى از اظهارات دانشمندان علم نجوم درباره وضع گوشه‏اى بسيار كوچك و محدود نسبت به آسمان اول توجه كنيد .

متجاوز از دو هزار و چهار صد سال قبل ، دموكريت فيلسوف بزرگ يونانى اظهار داشت كه :

شايد كهكشان از اجتماع ميليون‏ها سياره تشكيل شده باشد .

گفته او پس از دو هزار سال به وسيله گاليله با كشف و اختراع دوربين نجومى تأييد شد .

او وقتى در ژنو ، دوربين خود را ساخت به اين مسئله رسيد كه كهكشان عبارت از توده‏اى از ستارگان است .

و امروز دانشمندان بزرگ اين علم مى‏گويند :

كهكشان ، توده‏اى از ستارگان است كه تعداد آن حدوداً نزديك به دو ميليارد ستاره است ! !

فاصله هر ستاره تا ستاره ديگر چهار سال نورى است و عرض اين كهكشان نزديك به دويست هزار سال نورى تخمين زده شده و داراى سى هزار منظومه شمسى است كه منظومه ما يكى از آن‏هاست .

اين كهكشان داراى يك حركت دورانى است كه در مدت سيصد ميليون سال انجام مى‏گيرد و اين همه وضع كلى يك كهكشان است .

تاكنون در همين گوشه از عالم توانسته‏اند نزديك به صد ميليون كهكشان پيدا كنند كه فاصله هر يك با ديگرى دو ميليون سال نورى است ! !

نزديك‏ترين كهكشان به كره زمين المرءة المسلسله است كه فاصله آن تا زمين هشتصد هزار سال نورى است و با چشم غير مسلح به شكل ستاره كم نورى ديده مى‏شود .

بعضى از كهكشان‏ها تا زمين هزار ميليون و بعضى نهصد و برخى هشتصد و بعضى هفتصد و تعدادى ششصد ميليون سال نورى فاصله دارند .

اسحاق نيوتن كه خود يكى از بزرگ‏ترين متخصصان علم هيئت و رياضى است ، مى‏گويد :

جهان آفرينش چون اقيانوسى است كه ما در طى اكتشافاتى كه داشته‏ايم ، همانند طفلى هستيم كه در كنار آن سنگى به اين طرف و آن طرف انداخته‏ايم ! !

انيشتن مى‏گويد :

اكنون كه پير شده‏ام ، خيال مى‏كنم هر چه را آموخته‏ام ، ولى مى‏دانم كه كيفيت ذره بى‏مقدار را نمى‏دانم ، ولى در جوانى تصور مى‏كردم همه چيز مى‏دانم .

و نيز مى‏گويد :

بشر در علم اگر چه خيلى پيش رفته ، ولى در دوران كودكى علم و ابتداى دالان خانه بزرگ است .

لدژ از فلاسفه بزرگ است ، مى‏گويد :

آنچه را مى‏دانم در مقابل دانستنى‏ها خيلى ناچيز است ، من اين را با تمام اعتقاد مى‏گويم ، گرچه بعضى اعتقاد ندارند .

ابن سينا مى‏گويد :

طول و عرض و حجم اشيا را مى‏توان حساب كرد ، ولى به حقيقت اشيا نمى‏توان پى برد .

در هر صورت زمين و تمام موجوداتش ، آسمان‏هاى هفت‏گانه و تمام عناصر و اشيائش ، عالم ملكوت و ملائكه و جن با تمام شؤونش ذره‏اى بسيار اندك و كوچك و ناچيز ، در برابر عظمت بى‏نهايت در بى‏نهايت خالق هستى است و در حقيقت اين كجا و آن كجا ؟

/ 239